توتون، برگهاي خشك شده گياه تنباكو است كه مي تواند به صورت كشيدني (دود كردن) و احيانا جويدني در اشكال مختلف سيگار، سيگار برگ، توتون پيپ، قليان و ... مورد استعمال قرار گيرد. از تركيبات خطرناك سيگار نيكوتين، تار و مونو اكسيد كربن است.

تنباكو (توتون) در ميان قبايل آمريكاي شمالي و مركزي در قرن 16 م. كشف گرديد. اين گياه مصرف پزشكي ندارد و از نظر طبقه بندي فارماكولوژي موجب تحريك يا تضعيف سيستم مركزي اعصاب مي گردد.

نامهاي خياباني : Sticks، Cancer (سرطان) ، Nails (ناخن)، Coffin، Weeds (سيگار، تنباكو).

يك نخ سيگار كمتر از يك ميلي گرم نيكوتين وارد خون مي كند. چنانچه 2 يا 3 قطره از نيكوتين خورده شود، موجب مرگ آني مي گردد و اين، سميت زياد اين ماده را مي رساند. وقتي كه سيگار خورده شود، نيكوتين به آهستگي در معده جذب مي گردد و از اين رو است كه اغلب مي توان كودكان خردسالي را كه اشتباها سيگاري خورده اند، از مرگ نجات داد .

تار موجود در سيگار ايجاد سرطان مي كند كه رايج ترين نوع آن سرطان دستگاه هاي هاضمه، ريه، دهان، گلو و حنجره است. علاوه بر آن عوارض جسمي ديگري از جمله اختلالات و بيماريهاي تنفسي، بسته شدن عروق و زخم معده بسيار رايج است. سيگار كشيدن موجب تنگ شدن عروق مي شود، ميزان ويتامين C در بدن را كم مي كند، ايجاد زخمهاي پوستي كه به كندي خوب و ترميم مي شوند مي نمايد، درجه مصونيت بدن را در برابر بيماريها كاهش مي دهد.

تحقيقات نشان مي دهد كه هر نخ سيگار 5/5 دقيقه از عمر انسان را مي كاهد. كودكان مادران سيگاري در زمان تولد از وزن كمتري برخوردارند و اغلب در خطر نارس به دنيا آمدن قرار دارند و از نظر ذهني و رشد و نوع رفتار نيز در مقايسه با كودكان مادران غير سيگاري در سطح پايين قرار دارند. بيشتر افراد سيگاري از نظر فيزيكي و رواني به مصرف دخانيات وابستگي پيدا مي كنند.