بسياري از ما در طول زندگي شاهد از حال رفتن يا به اصطلاح غش کردن اطرافيان و نزديکان خود بوده يا در بسياري از مواقع در فيلم ها و سريال هاي تلويزيوني افرادي را که در اثر شنيدن يک خبر ناخوشايند مدت کوتاهي به اين حالت دچار مي شوند، ديده ايم.غش کردن را بي هوش شدن و از دست دادن موقت هوشياري به طور ناگهاني و بـراي مدتي کوتاه در نتيجه نرسيدن خون کافي به مغز تعريف مي کنند.

دکتر نورالدين صدرالاسلامي، متخصص مغز و اعصاب در گفت وگو با جام جم مي گويد: هنگامي که جريان خون به مغز کم شود به اين دليل که مغز کنترل خود را روي اعضاي بدن از دست مي دهد، قدرت و هوشياري کم يا از بين رفته و فرد غش مي کند.

وي مي افزايد: اگر غش کردن با يک مشکل جدي پزشکي همراه نباشد اين عارضه معمولا بعد از چند ثانيه يا چند دقيقه برطرف شده و فرد دوباره هوشيار مي شود.

آشنايي با نشانه هاي غش کردن، بسيار مهم است زيرا عدم اطلاع از علائم اين عارضه مي تواند سبب به خطرانداختن جان فرد شود. دکتر صدرالاسلامي با بيان اين که فردي که در حال غش کردن است به دليل رسيدن خون کمتري به پوست ابتدا دچار رنگ پريدگي شده و سپس هوشياري خود را از دست مي دهد، مي افزايد: احساس سبک شدن سر بـه طور ناگهاني، ضعف عمومي، تاري ديد ناگهاني و احساس صدايي مثل سوت در گوش، تهوع و استفراغ، رنگ پريدگي و تعريق، گزگز دست و پا، نبض ضعيف، تنفس سطحي و افت فشار خون و در نهايت از دست دادن تعادل، سقوط و بيهوش شدن از علايم شايع غش هستند.

شايع ترين علت غش، بروز شوک عروقي است. اين متخصص مغز و اعصاب مي گويد: غش مي تواند در يک فرد کاملا سالم در نتيجه يک عکس العمل عاطفي نظير شنيدن خبرهاي ناراحت کننده يا حتي خوب، ديدن صحنه اي ناخوشايند (شوک هيجاني)، درد شديد، ترس و استرس، خستگي مفرط، ايستادن طولاني، گرما، برخاستن ناگهاني از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده، سوءتغذيه، کم خوني، فقدان هواي تازه يا حتي مصرف داروهاي غيرمجاز روانگردان باشد.

اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي کردستان توضيح مي دهد: حملات غش همچنين ممکن است متعاقب يکسري بيماري هاي قلبي ـ عروقي، علل عصبي، افت قند خون و همچنين شل شدن ناگهاني عروق بدن در اثر محرک هاي داخلي يا خارجي نظير سنکوپ سينوس کاروتيد، سنکوپ دفع ادرار، سنکوپ عصبي و قلبي و همچنين کاهش حجم خون به دليل خونريزي، اسهال و استفراغ شديد نيز ديده شود.

هرچند اين عارضه در اغلب موارد ممکن است داراي اهميت پزشکي نبوده، اما در مواردي مي تواند نشان از يک بيماري جدي در فرد نيز باشد. دکتر صدرالاسلامي با بيان اين که معمولا در عرض يک دقيقه درازکشيدن، جريان خون فرد غش کرده به حالت قبلي بازگشته و هوشياري دوباره باز خواهد گشت، مي گويد: بايستي بيمار در وضعيت درازکش قرار گرفته و پاها بالاتر از سر قرار گيرد تا جريان خون به سمت مغز برقرار شود. در صورتي که امکان دراز کشيدن نباشد مي توان سر بيمار را در حالت نشسته وسط دو زانو قرار داد.

وي مي افزايد: مي توان با پاشيدن کمي آب سرد به صورت بيمار يا واردکردن محرکي به او باعث انقباض دوباره عروق بدن فرد و برگشت به حالت هوشياري شد، اما اگر فرد به محرک ها پاسخ نداد ارزيابي علائم حياتي (نبض و تنفس) و در صورت لزوم اقدامات اوليه چون احياي قلبي و ريوي تا رساندن بيمار به مراکز درماني ضروري است.

اين استاديار دانشگاه در پايان توصيه مي کند: بايد در نظر داشت تا موقعي که بيمار، هوشياري نسبي خود را به دست نياورده است از دادن مايعات نظير آب قند يا خوراکي ديگر به او خودداري شود زيرا آب قند در حالتي که هوشياري فرد کامل نيست، به داخل ريه ها وارد شده و باعث اختلالات تنفسي و حتي خفگي خواهد شد.

برگرفته از سایت راسخون