پيامبر (ص) شبي فرمود که خداوند او را از مسجد الحرام به مسجد الاقصي ، و از آنجا به سوي آسمانها تا ((سدرة المنتهي)) که نزديک عرش قرار دارد ، سير داد و در همان شب به جايگاهش بازگردانيد.

شيخ احمد احسايي (مؤسس فرقه شيخيه) معراج را روحاني دانست و گفت: روح پيامبر به آسمان رفت نه جسم او . به نظر او چون پيامبر اعظم (ص) به معراج رفت ، هنگام گذشتن از جهان خاکي ، عنصر خاکي خود را  و در گذشتن از جهان آب ، عنصر آبي خود را و در گذشتن از کره ي هوا ، عنصر هوايي خود را گذاشت  و در عرش با خداوند ديدار کرد.

محمد على فيضى (مبلغ بهائي) در کتاب حضرت نقطه اولى‏ در اين ارتباط آورده است:

"(جناب شيخ احمد احسائي) درباره مسئله معراج پيغمبر اسلام که اکثراً آنرا جسماني دانسته و منکر آنرا کافر و واجب القتل مي دانستند ، معتقد بوده است که روحاني بوده نه جسماني و بيان اين مطلب را چنين مي نموده است که چون پيغمبر به آسمان عروج فرمود در حرکت از کره خاک جسم عنصر خاکي را برجاي گذاشت و در کره آب جسم آبي  را و همچنين در کره باد و کره آتش جسمي را که از آن عنصر بود بر جاي گذاشت..."( حضرت نقطه اولى- صفحه ??)

سيّد کاظم رشتي نيز بيان مي نمود که معراج جسماني حقيقت ندارد .( مطالع الانوار- صفحه 15)

و امّا در قرآن کريم آمده است:

" سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ"(سوره اسراء- آيه 1)

پاک و منزّه است خدايى که بنده‏اش را در يک شب، از مسجد الحرام به مسجد الاقصى -که گرداگردش را پربرکت ساخته‏ايم- برد، تا برخى از آيات خود را به او نشان دهيم؛ چرا که او شنوا و بيناست.

از اين آيه به خوبي معلوم مي‌شود كه معراج پيامبر هم روحاني بوده و هم جسماني و گواه آن لفظ "بعبده" است كه در "بدن با روح" به كار مي?رود و هر گاه معراج وي تنها به صورت روحاني بود ، لازم بود بفرمايد "بروحه".

خوانندگان محترم توجه داشته باشند که معراج را از ضروريات دين شمرده اند ، يعني کسي که منکر آن باشد ، از اسلام بيرون است.
نويسنده: فاطمه رنجبر