واريس بيماري است كه در طي آن ديواره وريد ها دچار تورم و برآمدگي پياز مانند ميشوند. اين مشكل به طور عمده در ديواره وريد هاي قسمت تحتاني ساق پا ديده ميشود. هر وريد يا سياهرگ داراي دريچه هاي كنترل كننده جريان خون است. واريس هنگامي رخ ميدهد كه اين دريچه ها دچار نارسايي شده باشند و به فعاليت طبيعي خود ادامه ندهند. يكي از علل به وجود آورنده اين حالت، فشار هاي درون لوله گوارشي مثلا به دليل ابتلا به يبوست است.

بعضي از سياهرگ هاي واريسي به طور عميقي درون ساق پا قرار داشته و قابل مشاهده نيستند. واريس ميتواند منجر به كاهش تامين مواد مغذي براي پوست و ماهيچه شود و در نتيجه قانقاريا و زخم ايجاد كند.

علامت اصلي اين بيماري درد و تورم خفيف در قوزك پا و بد منظره شدن ناحيه مبتلا به واريس است. برخي مواقع نيز هيچ علامتي مشاهده نميشود.

روش هاي درماني شامل پوشيدن جوراب هاي محكم مخصوص واريس و نشستن در حالتي است كه پا ها در سطحي بالاتر از قلب قرار داشته باشند (به طور مثال قرار دادن پا ها بر روي يك صندلي در حالت نشستن و يا دراز كشيدن بر روي زمين). در اغلب موارد براي برطرف كردن مشكل واريس، عمل جراحي مورد نياز است.

برطرف كردن يبوست گام نخست در بهبود اين بيماري است. يبوست فشار وارد بر سياهرگ هاي ساق پا را افزايش ميدهد و منجر به تشكيل واريس ميشود. رژيم غذايي غني از فيبر سبب كاهش يبوست و پيشگيري از بروز واريس ميشود .

براي حجيم كردن مدفوع و پيشگيري از يبوست مصرف غلات صبحانه سبوس دار، نان سبوسدار، پاستا و برنج توصيه ميشود. غلات غني از فيبر نامحلول، مدفوع را حجيم كرده و آب را در خود نگه ميدارند. مدفوع حاصل شده نرمتر و بزرگتر بوده و آسانتر از دستگاه گوارش عبور ميكند. بدين ترتيب فشار كمتري به وريد هاي پا وارد ميشود. اين نكته حائز اهميت است كه افزايش دريافت فيبر در رژيم غذايي بايد همراه با افزايش دريافت آب، حداقل به ميزان 6 ليوان در روز باشد.

مغز ها دانه  ها و ماهي  هاي روغني حاوي اسيد  هاي چرب ضروري هستند كه مصرف مقداري از اين غذا ها به طور روزانه براي كمك به استحكام ديواره وريد ها ضروري است.

كره، مارگارين، روغن ها، كيك، شيريني، شكلات، پاي و بيسكويت سرشار از چربي بوده و تامين كننده مقدار زيادي انرژي هستند كه احتمال افزايش وزن و واريس وريدي را افزايش ميدهند. هر غذايي كه به طور تجربي سبب بروز يبوست ميشود بايد به ميزان كمتر و يا به طور تركيبي همراه با غذا هاي ملين مصرف شود (اصليترين مواد غذايي ملين شامل آلو، انجير و زرشك است.)