آنچه دين مبين اسلام در اختيارمان قرار داده ، عين زندگي و قوانين آن روشنگر راه است .

در آيات قرآن واحاديث نبوي آنچه لازمه زندگي ديروز و امروز است، بيان شده که ازآن جمله مي توان به مقوله غذا و خوردن اشاره نمود . احاديث متعددي درباره انواع غذاها وآداب خوردن از امام صادق (ع) موجود است. از آن جمله مي توان به حديثي در مورد تقسيم بندي مواد غذايي بر اساس مبدأ توليد آنها اشاره نمود که مي فرمايند: انه ذکر ما يحل اکله و ما يحرم بقول مجمل فقال اما مايحل للانسان اکله مما اخرجت الارض فثلاثه صنوف من الاغذيه صنف منها جميع صنوف الحب کله کالحنطه و الارز و القطينه و غيرها و الثاني صنوف الثمار کلها و الثالث صنوف البقول والنبات فکل شي من هذه الاشياء فيه غذاء للانسان و منفعه و قوه فحلال اکله و ما کان منها فيه المضره فحرام اکله الا في حال التداوي به واما.....

حضرت ضمن اشاره به دو تقسيم بندي بزرگ غذايي« حلال و حرام» ، مختصراً به شرح غذاهاي حلال شده بر انسان پرداخته، و دوباره آنها را به دو دسته بزرگ تقسيم مي نمايند. آنها که از زمين روئيده و خارج مي شوند و آنها که از حيوانات فراهم مي شوند . سپس آنهايي را که از زمين خارج مي شوند، به سه دسته حبوبات وغلات، ميوه جات و سبزيجات تقسيم مي کنند، که مطابق با تقسيم بندي در کتب نوين است.

ايشان در باب آداب خوردن مي فرمايند: کل ما علمت انه يعرف موده الرجل لاخيه با کله من طعامه- اعتبر حب الرجل باکله من طعام اخيه- اشدکم حبالنا احسنکم اکلا عندنا - کلوا فانما تستبين موده الرجل لاخيه في اکله – يعرف حب الرجل باکله من طعام اخيه....

بدين معنا که اگر به منزل يکي از دوستان صميمي خود وارد شديد و براي خوردن چيزي آوردند، از آن تناول کنيد تا معرفت و دوستي خود را نشان دهيد . اعتبار دوستي ، به اهميتي است که به خوراک او مي دهيد و نسبتي که از طعام او مي خوريد، آنکه ما را دوست تر دارد، بهتر نزد ما مي خورد و آنکه مي خورد مراتب دوستي خودش را براي برادرش روشن تر مي سازد، دوستي ،نسبت به خوردن طعام دوست شناخته مي شود و....

مي بينيم که حضرت ميل دارند، کسي که اظهار ارادت و دوستي به ايشان مي کند، طعامي که در منزل ايشان آورده مي شود، به شايستگي ميل کند که آن غذا، بر اساس اصول اسلام و پاکيزه است و اين نکته اي است که ما نيز در تهيه غذا، براي مهمانانمان بايد به کار گيريم.