تب مالت ازجمله بيماري هاي عفوني  است که، ممکن است مدتي (حدود چند ماه) طول بکشد و ازاين رو جزو بيماري هاي عفوني مزمن محسوب مي شود. رژيم غذايي بايد طوري تنظيم گردد که، نياز به پروتئين ،انرژي و سايرمواد مغذي که در اين حالت افزايش يافته است را، مرتفع سازد. رعايت نکات زير در رژيم غذايي اين بيماران ضروري است :

انرژي
رژيم بايد حاوي انرژي زياد باشد. ميزان انرزي مورد نياز اين بيماران 2500 تا 3000 کيلو کالري در روزاست و در بعضي از شرايط براي مثال زماني که اين بيماري همراه با تب زيا د باشد، تا 5000 کيلو کالري نيزدر روز توصيه مي شود.

پروتئين
ميزان پروتئين دريافتي بايد بالا باشد، تا تخريب پروتئين بدن جبران شود وهمچنين وزن بدن در حد مطلوب حفظ گردد. که در اين خصوص ميزان نياز به پروتئين مي تواند از 100 تا 150 گرم در روزمتغير باشد.

کربوهيدرات ها
مقدار زيادي از انرژي رژيم بايد از کربوهيدرات  ها تامين شود.همچنين براي جبران ذخيره ي گليکوژن بدن لازم است که، انواع کربوهيدرات هاي زود هضم در برنامه ي غذايي اين بيماري گنجانده شوند. گلوکز از جمله کربوهيدرات هايي است که، بايد هر چه زودتر به همراه مايعات به بيمار داده شود، تا ذخيره ي گليکوژن بدن تامين گردد و نسبت مواد ستون زا به ضد ستون زا حفظ و ميزان انرژي افزايش يابد.

چربي ها
مصرف خامه ي تازه و کره نباتي انرژي دريافتي را افزايش مي دهند، ولي غذاهاي سرخ شده در روغن و انواع شيريني هاي خامه اي در افراد مبتلا به اين بيماري (چون ممکن است اين مواد ديرهضم باشند) توصيه نمي شود.

مايعات
شير(منظور شير کاملا پاستوريزه شده مي باشد)عالي ترين نمونه از مايعات است که، انرژي، پروتئين، بعضي ويتامين ها و برخي مواد معدني( مانندپتاسيم و کلسيم) را تامين مي کند.

مايعات بايد به مقدار زياد به بيمار داده شود، چرا که مقدار زيادي ازآب بدن به صورت عرق دفع مي گردد. از طرف ديگرعدم رغبت بيماران به نوشيدن مايعات و خوردن غذا ممکن است ايجاد هيدارتاسيون( از دست دادن آب بدن) کند. بنا بر اين مصرف 5/2 تا 3 ليتر مايعات در روز توصيه مي شود. وقتي اسهال و استفراغ بطور مداوم ديده شود، ترزيق وريدي مايعات لازم مي گردد.

 شير (منظور شير کاملا پاستوريزه شده مي باشد)عالي ترين نمونه از مايعات است که، انرژي، پروتئين، بعضي ويتامين ها و برخي مواد معدني( مانند  پتاسيم  و کلسيم ) را تامين مي کند.

مواد معدني
درهنگام تب به علت تعريق زياد ممکن است، مقادير زيادي سديم  و پتاسيم از بدن دفع گردد.بنابراين لازم است به غذاهايي مانند سوپ کمي نمک اضافه شود. بهترين منا بع غذايي پتاسيم در اين حالت شير و آبميوه است.

ويتامين ها
کمبود ويتامين C  ازجمله مواردي است که بايد در اين بيماران مورد توجه قرارگيرد .زيرا کمبود ويتامين C موجب تضعيف توانايي بدن در توليد عوامل موثر براي عکس العمل هاي سيستم دفاعي بدن مي گردد.

در صورتي که مواد غذايي از گروه هاي مختلف انتخاب گردد، بدون ترديد کلسيم، فسفر ، آهن و ساير مواد معدني تامين خواهد شد.

کمبود ويتامين ها موجب کاهش مقاومت طبيعي بدن مي گردد و ممکن است ميزان بعضي از ويتامين هاي سرم نظير ويتامين A  کاهش يابد. دريافت مقدار کافي ويتامين A موجب تحريک مرکز فعاليت ايمني بدن مي شود.

کمبود ويتامين C نيز ازجمله مواردي است که بايد در اين بيماران مورد توجه قرارگيرد .زيرا کمبود ويتامين C موجب تضعيف توانايي بدن در توليد عوامل موثر براي عکس العمل هاي سيستم دفاعي بدن مي گردد. نياز به ويتامين B نيز افزايش مي يابد، چرا که با افزايش انرژي ميزان نياز به ويتامين B1  ،  B2  و نياسين بالا مي رود. در ضمن آنتي بيوتيک و داروها نيز ممکن است از سنتز ويتامين هاي گروه B در روده جلوگيري به عمل آورند. لذا مصرف مکمل ها نيز توصيه مي شود.

نحوه ي استفاده از غذا و انتخاب مواد غذايي مختلف
الگوي معمول در تغذيه ي اين بيماران با رژيم غذايي مايع شروع شده و به تدريج به رژيم غذايي نرم و سپس رژيم غذايي معمول منتهي مي گردد.

با وجود آنکه بيمار مبتلا به تب مالت، به رژيم غذايي غني از انرژي احتياج دارد، اما بهتر است ازغذاهاي نرم و ساده شروع شود و به تدريج به نوع و مقدار آنها افزوده گردد. و اين عمل ادامه مي يابد تا زما ني که بيمار به برنامه ي غذايي عادي برسد.( اين روش از اختلال در معده جلوگيري نموده و موجب بي علاقه شدن بيمار نسبت به خوردن غذا نمي گردد.)

براي افزايش انرژي دريافتي مي توان به افزودن کره به سوپ، شکر به آب ميوه و ساير نوشيدني ها و براي افزايش دريافت پروتئين مي توان به مصرف پودرهاي غني از پروتئين يا مخلوط شير و تخم مرغ  (پودرشير بدون چربي + تخم مرغ ) اشاره کرد. از آن جايي که اشتهاي اين بيماران کم است انتخاب مواد غذايي اهميت خاصي پيدا مي کند.

رنگ، بو، طعم و ظاهرخوشايند غذا عوامل موثري در تشويق بيماران به خوردن است. قرار دادن انواع مواد غذايي درمقاديرکم در يک سيني مانند يک ليوان شير و تخم مرغ به همراه يک برش نان  برشته و کره و بستني يا آبليمو  اشتهاي بيمار را تحريک مي کند. در صورتي که بيمار انواع سبزي هاي  بزگ سبز و زرد، گوشت  و ساير مواد را تحمل مي کند، بايد در وعده هاي غذايي اين مواد گنجانده شوند.

الگوي معمول در تغذيه ي اين بيماران با رژيم غذايي مايع شروع شده و به تدريج به رژيم غذايي نرم و سپس رژيم غذايي معمول منتهي مي گردد.و همانگونه که ذکر شد، ميزان انرژي و پروتئين بايد به شکل مطلوب و مناسب حال بيمار به تدريج افزايش يابد و بيمار بايد مواد غذايي را در حجم کم و وعده هاي غذايي بسيار دريافت کند.