بيماري ايدز
ويروس اچآي وي (HIV) بعد از ورود به بدن، در غدد لنفاوي پخش شده و در داخل سلولهاي دفاعي بدن (لنفوسيتها) شروع به تکثير ميکند. در بيشتر بيماران حدود يک ماه بعد از آلودگي علائمي مثل سرماخوردگي ايجاد ميشود.اين علائم شامل تب، گلودرد، درد عضلات و مفاصل، تهوع و استفراغ و علائم عمومي اين چنيني هستند. اين علائم در افرادي که ويروس را به واسطه تماس جنسي کسب کرده اند، به نسبت ديگران شايعتر است.
واضح است که اين علائم خاص نيستند، بنابراين پزشک و بيمار را مشکوک به آلودگي با ويروس اچآيوي نميکنند. تنها در مواردي که فرد از يک ماه قبل، سابقهاي از تماس مشکوک داشته است و به فکر بيماري بوده، ميتواند به تشخيص کمک کند.
در اين مرحله تعداد ويروس در گردش خون بسيار زياد و توانايي انتقال بيماري بالاست.
بعد از چند ماه سيستم دفاعي بدن شروع به کنترل بيماري ميکند و اگرچه هرگز قادر به مهار کامل ويروس نميشود، ولي ميتواند تکثير ويروس را تا مدتها به صورت مخفي نگه دارد. با وجود اين، متاسفانه ويروس بي وقفه به انتشار خود و کشتن سلولهاي دفاعي بدن ادامه ميدهد.
اگر فرد شناسايي و درمان نشود، اين روند حدود 10 سال ادامه مييابد و در اين مدت معمولا بيماري مهلکي بيمار را تهديد نميکند.
بعد از اين زمان با مرگ بيشتر سلولهاي دفاعي، تعداد اين سلولها به حدي پايين ميآيد که بيماريهاي خطرناک و کشنده خاصي که به نام "بيماريهاي مرتبط با ايدز" شناخته ميشوند، ظرف چند ماه باعث مرگ بيمار ميشوند.
کساني که در مرحله اول (مرحله بدون علامت) شناسايي ميشوند، شانس اين را دارند که با مصرف داروهاي ضدويروس، روند تکثير ويروس و مرگ سلولهاي دفاعي در بدن شان کند شده و حدود 10 سال ديگر به عمرشان اضافه شود و تا شروع بيماريهاي مهلک مرتبط با ايدز حدود 20 سال دوام آورند. بعد از شروع اين بيماريها نيز درمان بسيار موثر است و تا سالها ميتوان از مرگ بيمار جلوگيري کرد.
بايد دوباره تاکيد کنم که به دليل ماهيت بيماري ايدز و بيعلامت بودن افراد آلوده، شناسايي مبتلايان فقط با آزمايشهاي دورهاي امکانپذير است. در غير اين صورت فرد بايد منتظر شروع بيماريهاي شديد مرتبط با ايدز باشد که در آن زمان کار چنداني از سوي پزشکان براي مهار بيماري ساخته نيست.
دکتر رضا کريمي - متخصص بيماريهاي داخلي
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید