اگرچه منظور مادر اين بوده که قوز نکنيم و روي کتاب ها خم نشويم و هنوز هم پزشكان اين توصيه را تاييد ميكنند، اما به هر حال چيزي که به تازگي محققان اسکاتلندي و کانادايي با استفاده از يک مدل جديد "ام آر آي" نشان داده اند، اين است که راست نشستن بيش از حد، فشار غير ضروري در ناحيه ي کمر ايجاد مي کند كه خيلي هم به نفع ستون فقرات نيست.
نشستن پشت ميزبهترين حالت نشستن پشت ميز:
محققان معتقدند: بهترين حالت نشستن پشت ميز اين است که کمي بدن را به عقب متمايل کنيم، به طوري که زاويه ي بين رانها و تنه حدود 135 درجه شود. البته از آنجايي که اين زاويه ممکن است باعث سُرخوردن ما به عقب و حتي افتادن شود(اگر تکيه گاهي نداشته باشيم)، محققان به 120درجه هم رضايت داده اند. آنها مي گويند اين گونه نشستن ميتواند باعث کاهش کمر درد شود.به گفته ي اين محققان 32 درصد مردم بيش از 10 ساعت را در روز، به صورت نشسته سپري مي کنند و نيمي از آنان حتي براي صرف ناهار نيز،ميز خود را ترک نميکنند و دو سوم مردم زماني که از کار به منزل باز مي گردند، باز هم مي نشينند.
علاوه بر اين، بررسيها نشان داده است که يک سوم افراد به همين علت، يعني بد نشستن هاي طولاني، از کمر درد رنج مي برند. پس، از آنجا که بد نشستن مي تواند با ايجاد فشار بر ستون فقرات و رباطهاي مربوطه، انسان را دچار دردمزمن و بد شکلي کند، لازم است اصول درست نشستن را بدانيم تا دچار اين مشکلات نشويم.
بيشتر ما در طول ساعات کاري، پشت ميز و روي صندلي هايي نشسته ايم که نه به وضعيت قرار گرفتن شان توجه داريم ونه به نحوه ي نشستن خودمان روي آنها. اما وقتي که کارمان تمام مي شود، از دردي که در کمر و گردنمان حس مي کنيم، ميفهميم که بايد نشستن خود را اصلاح کنيم.
وقتي که زاويه ي نشستن ما قائمه باشد، انحناي طبيعي ستون فقراتمان کمتر شده و باعث ميشود به صفحه هاي ژله اي بين مهره ها فشار بيشتري وارد شود. در ضمن ثابت نشستن طولاني با فشار پي در پي، باعث خوردگي و ساييدگي مهره ها و نرسيدن خون کافي به ديسک و سخت شدن و کاهش قابليت انعطاف آن مي شود.همه ي اين عوامل دست به دست هم داده و ما را دچار کمردرد مي کنند.در نهايت هم اين ما هستيم که بايد تصميم بگيريم آيا مي خواهيم درست بنشينيم تا سالم بمانيم، يا اينکه با تنبلي، تسليم کمردرد مي شويم و يک عمر عذاب مي کشيم. بد نيست بدانيد متخصصان براي اصلاح وضعيت نشستن چهار مرحله را پيشنهاد کرده اند:
گام اول: صندليتا جايي که مي توانيد باسن خود را به تکيه گاه(پشت) صندلي نزديک کنيد. ارتفاع نشيمنگاه صندلي را طوري تنظيم کنيد که کف پايتان صاف روي زمين قرار گيرد و زانوهاي شما در راستاي رانهايتان باشند (ران وساق پا زاويه ي 90 درجه داشته باشند).
پشتي صندلي بايد با نشيمنگاه زاويه 120 درجه بسازد. در اين زاويه کمترين فشار بر ستون مهره ها وارد مي شود و انحناهاي آن در وضع طبيعي خود قرار مي گيرند. اگر لازم است از کوسن هاي کوچک استفاده کنيد تا پايين و بالاي کمرتان هم تکيه گاه داشته باشد.
اين کار باعث مي شود انحناي طبيعي ستون فقرات حفظ شود و فشار کمتري به کمر وارد شود. دسته هاي صندلي هم بايد طوري تنظيم شود که وقتي دست ها را روي آن قرار مي دهيد، شانه ها يتان شل و آزاد باشند.
گام دوم: ميز و صفحه کليد کامپيوترميز خود را طوري قرار دهيد که نزديک ترين فاصله را با شما داشته باشد. اگر با صفحه کليد کامپيوتر کار مي کنيد، ميز کشويي آن يا خود صفحه کليد را تا حد ممکن به سمت خود بکشيد. دقت کنيد قسمتي که بيشتر از همه استفاده مي کنيد، مستقيم جلوي شما قرار گيرد که کمرتان مجبور به چرخش نشود.
ارتفاع ميز هم بايد طوري تنظيم شود که آرنج و شانه هاي شما بتواند آزاد و شل قرار گيرند و مچ دست هاي شما خم نشوند (در امتداد ساعد باشد). در اين حالت معمولا يک زاويه 110 درجه بين ساعد و بازو ايجاد مي شود. براي نوشتن هم نبايد روي ميز خم شويد، بلکه با نزديک کردن ميز و صندلي، خود را به کار مسلط کنيد.
گام سوم: صفحه نمايش کامپيوتر و وسايل روي ميزدقت کنيد وسايل مورد استفاده روي ميز را طوري قرار دهيد که همه چيز در دسترس شما باشد و براي برداشتن يا کار با هر وسيله مجبور به خم شدن روي ميز يا دراز کردن بيش از حد دستتان نشويد.
صفحه نمايش کامپيوتر بايد بالاي صفحه کليد و مستقيم روبروي چشم هاي شما باشد، طوري که گردن شما به پايين و بالا يا پهلو ها خم نشود. لازم است حداقل به اندازه ي يک بازو از صفحه نمايش فاصله داشته باشيد.
يادتان نرود نسبت به پنجره طوري بنشينيد که انعکاس نور در صفحه نمايش شما را اذيت نکند. تلفن هم بايد در جايي قرار گيرد که به راحتي در دسترس باشد و براي جواب دادن به آن مجبور به خم شدن يا چرخش کمر نشويد. اگر صندلي تان نمي چرخد، بهتر است کل بدن را به سمتي که مي خواهيد بچرخانيد نه کمرتان را.
گام چهارم: توقف کار و استراحتحتي زماني که کاملا طبق اصول صحيح نشسته ايد، نشستن طولاني در يک جا، با ممانعت از جريان خون ميتواند براي بدنتان عوارضي ايجاد کند. بنابراين سعي کنيد هر 20 تا 30 دقيقه، يکي دو دقيقه کار خود را متوقف کرده و حرکات کششي انجام دهيد و بعد از هر ساعت 5 تا 10 دقيقه استراحت کرده يا کار خود را تغيير دهيد.
البته نمي گوييم کار را تعطيل کنيد، بلکه منظورمان از استراحت اين است که با تغيير وضعيت بدني خود به عضلات و مفاصل استراحت بدهيد. کافي است هر عضله در خلاف جهتي که قرار داشته، قرار گيرد. براي اين کار حتي مي توانيد بلند شويد و در اتاق خود چند قدم راه برويد.
هنگام نهار هم بهتر است از جاي خود برخيزيد و يک دوري در اطراف بزنيد.
يادتان باشد علاوه بر عضلات و مفاصل، چشم هاي شما نيز نياز به استراحت دارند. بنابراين گه گاه به جاي نگاه کردن به صفحه نمايش به نقطه اي دور دست خيره شويد يا با کف دست تان 10 تا 15 ثانيه چشم هايتان را بپوشانيد.
*سه نكته ي طلايي1- تا مي توانيد هنگام کار از جايتان بلند شويد و حرکت داشته باشيد.
2- تا جايي که ممکن است وسايل روي ميز را در دسترس خود قرار دهيد تا براي استفاده از آنها لازم نباشد مرتب روي ميز خم شويد.
3- هنگام کار عضلات خود را شل و ريلکس(relax) کنيد تا متحمل فشار انقباض عضلاني اضافي روي بدن خود نشويد
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید