در حالی که در سال های اخیر سهم زنان در کسب و کارهای خصوصی به اندازه کارهای دولتی روند رو به رشدی را طی کرده است.
از اوایل قرن حاضر جهان با یک پدیده اجتماعی اقتصادی به نام مشارکت اقتصادی زنان در مشاغل خارج از خانه رو به رو شده است. وضعیت اشتغال زنان در ایران مشابه با کشورهای در حال توسعه، در وضعیت مطلوبی نیست همواره زنان فرصت های شغلی کمتری دارند و غالبا در بخش غیر رسمی با اندک دستمزد مشغول به کارند.
در واقع می توان گفت طبق آمار سال 1375، تنها 1/12 درصد زنان ده ساله و تثبیت کشور از نظر اقتصادی فعال اند که بیشترین فعالیت را به ترتیب در بخش خدمات 8/45 درصد و حدود 7/16 درصد در بخش صنعت اشتغال دارند.
حدود 71 درصد شاغلان در بخش خدمات در گروه های آموزشی بهداشت و مددکاری مشارکت دارند همچنین بیشترین شاغلان زن در گروه حقوق بگیران قراردارند(60 درصد) و تنها 9 دهم درصد شاغلان کارفرما هستند.
در بعد فرهنگی این قضیه نیز بیشتر مواقع فرهگ اقتدارگر و مردسالار همواره رواجه دهنده باورهای سنتی و کلیشه های جنسیتی بوده و از ابتدا تربیت و اجتماعی شدن دختران، در نظر گرفتن خویش به عنوان جنس دوم و تضعیف اعتماد به نفس و تعمیق حس حقارت و خود کم بینی توانایی های خویش را در پی داشته است.
از سوی دیگر ، کمبود آگاهی زنان در ابعاد حقوق فردی خانوادگی و اجتماعی حرفه ای و عدم شرکت در تشکل های صنعتی حرفه ای و فعالیت های اجتماعی فرهنگی سیاسی بر استمرار ساخت نابرابری کمک می رساند به دلیل نگاه جنسیتی فرصت های اجتماعی و شغلی کمتر به طور برابر با توجه به شایستگی ها به افراد، فارغ از جنسیتشان اعطا شده است همواره شاهد تبعیض های جنسیتی در اشتغال هستیم.
با این اوصاف ، با فرود شرایط اجتماعی حاکم بر سه دهه اخیر متوجه می شویم ایدئولوژی حاکم در سال های اولیه پس از انقلاب بیشترین لطمه را به مشارکت زنان وارد کرده است که فقط یکی مهد کودک های دولتی و مراکز تنظیم خانواده، بازنشستگی زودرس زنان، تعریف شغل های مشابه نقش مادری برای زنان از آن جمله است.
همواره در حالی که زنان در آسیا به طور متوسط 13-12 ساعت بیش از مردان کار می کنند به دلیل بدون فرد بودن کار خانگی همچنان در سطح نازل درآمدی قرار می گیرند. ارتقا مقام ها تنها بر اساس شایستگی ها صورت نمی پذیرد. به طوری که بین سال های 55 تا 65 از کل مردان شاغل تنها شش درصد تحصیلات عالیه داشتند در حالی که 18 درصد زنان شاغل، تحصیلات عالیه داشته اند و جای شگفتی است که از کل زنان تحصیل کرده عالی تنها پنج درصد به سمت های بالای اداری و مدیریتی رسیده اند.
اما در سال های اخیر اشتغال پذیری زنان رشد خوب و صعودی را به خود گرفته وی باید در نظر بگیریم که اشتغال به تنهایی مهم نیست. اشتغال همواره باید با اجتماع اقتصاد و جامعه همخوانی دقیقی داشته باشد