سيب زميني، برنج بدون سبوس و نانهاي سفيد؛ محققان بين اين خوراکيها و تخريب بافت کبد رابط هاي پيدا کردهاند.

به گزارش بيبيسي، محققان آمريکايي در بيمارستان اطفال بوستون، مطالعه اي را روي موشها انجام دادهاند و متوجه شدهاند خوراکيهايي که نوع خاصي از کربوهيدرات را دارند، ميتوانند باعث تخريب بافت کبد شوند.

اين کربوهيدراتها، مواد عجيب و غريبي نيستند بلکه انواعي هستند که جذب سريعي دارند و سريعا به اجزايشان، که همان قندهاي ساده باشند، تبديل ميشوند.

به اين نوع کربوهيدراتها در اصطلاح کربوهيدراتهايي با شاخص گليسميک بالا گفته ميشود.از مدتها پيش زيانهاي مصرف اين نوع خوراکيها، روي سلامت کلي بدن شناخته شده بود. مثلا ميدانستيم که مصرف بيش از حد اينگونه مواد ميتواند باعث مقاومت بيش از حد سلولها به انسولين شود و به اين ترتيب زمينه را براي ابتلا به ديابت فراهم آورد.

همچنين مطالعات نشان داده که مواد نشاسته اي و کربوهيدراتهاي با شاخص گليسميک بالا نقش مهمي در اضافه وزن افراد مستعد بازي ميکند و به همين علت بايد ميزان مصرفآن محدود شود.اما اين مطالعه جديد در مورد اثر اين خوراکيها روي بيماري موسوم به کبد چرب است. در اين بيماري، چربيهاي اضافه بدن که سوخته نشده و در بدن تجمع پيدا کردهاند، در سلولها و اجزاي بافت کبد رسوب ميکنند و کارايي آن را، موذيانه و به آرامي از بين ميبرند؛ فرايندي که چون به تدريج اتفاق ميافتد، علائم هشدار و اوليهاي ندارد و اگر فرد حين يک آزمايش تصادفي يا چکآپ متوجه آن نشود، ميتواند بدون سر و صدا پيش رود و زماني صدايش در بيايد که کبد بهطور کامل از بين رفته و ديگر هيچکارش نميشود کرد.

در هر 2 گروه، قند خون و سطح انسولين آن، اندازه گرفته شد. به دليل جذب سريع اين خوراکيها، قند خون به شدت بعد از غذاي گروه اول بالا ميرفت؛ طوري که انسولين زيادي براي وارد کردن اين قند اضافه به درون سلولها نياز بود.

سلولهاي بدن نسبت به مقادير معمول کمتر به انسولين حساسيت نشان ميدادند و کمتر تمايل داشتند اين قند را وارد کنند و در اين حالت بدن موشها، در گروه اول، در مرحله قبل از ديابت قرار ميگرفت.همچنين قندي که نتواند وارد سلولهاي بدن شود و به مصرف سوختوساز آنها برسد، به ناچار در مسير تبديل شدن به چربي و ذخيره شدن قرار ميگيرد و آن وقت اضافه وزن هم در راه خواهد بود.

ضمن اينکه اين چربيهاي اضافه دور و درون بافتهاي حياتي بدن هم جمع ميشوند و عملکرد آنها را در درازمدت، مختل ميکنند؛ چنانکه نمونهبرداري از کبد اين موشها هم نشان داد که بافت اين ارگان مهم و حياتي، پر از رسوبقطرات چربي شده و به اين ترتيب در معرض تخريب قرار گرفته است.به گفته کارشناسان، رواج بيش از حد اينگونه خوراکيها، به خصوص آنها که به صورت تنقلات استفاده ميشوند، به ويژه در ميان کودکان، باعث ميشود که آنها بهطور جدي در معرض تهديدهاي ناشي از آن قرار بگيرند و در اين صورت، بايد منتظر نسلي چاق و بيمار در آينده باشيم.