شكى نيست كه لالائيهاى دوره كودكى جاذبه خاصى همراه با حلاوت فراموش‏نشدنى در ذهن انسان داشته و در تقويت و تثبيت ارزشهاى اخلاقى و اجتماعى و حتى ارائه الگو و اسوه شخصيتى مى‏تواند، نقش خطير ايفا نمايد، بنابراين حضرت زهراى مرضيه اين عنصر تربيتى را با استفاده از ذوق شعرى خويش به بهترين وجهى به كار گرفت و اشعار سرشار ار مضامين بلند را در ساعات بازى بچه‏ها مى‏خواند كه آنها را سرگرم و هم مفاهيم والاى ارزشى را بر فرزندانش تلقين مى‏كرد.
به عنوان نمونه خطاب به امام حسن مجتبى عليه‏السلام مى‏فرمود:

شعر

اشبه اباك يا حسن - و اخلع عن الحلق الرسن

و اعبد الها ذالمنن - و لا توال ذا الاحسن

يعنى اى حسن جان همچون پدرت - على عليه‏السلام باش و ريسمان را از اطراف حق بردار.

2- خداوند صاحب نعمتها را پرستش كن و با افراد كينه‏توز دوستى مكن.
در جاى ديگر خطاب به امام حسين عليه‏السلام اين سروده را مى‏خواندند:
شعر
انت شبيه بابى -لست شبيها بعلى
عزيز دلم- تو به پدرم رسول‏اللَّه شباهت دارى شبيه پدرت على عليه‏السلام نيستى. در حالى كه حضرت زهرإ؛ ّّ (سلام‏اللَّه‏عليها) اين شعر را خطاب به امام حسين عليه‏السلام مى‏خواندند و با او بازى مى‏كردند حضرت على عليه‏السلام شنيدند و تبسم كردند. (1)

  1ـ بحارالانوار ج 43 ص 286.- مناقب ابن شهرآشوب ج 3 ص 389. كتاب عوالم ج 11 ص 619