يكى از مطالبى كه بايد همواره مورد توجه و دقت پدر و مادر و ساير مربيان قرار گيرد اينست كه مراقب كودك باشند كه از حق خودش تجاوز نكند و حقوق ديگران را نيز محترم بداند. كودك بايد منظم باشد. بايد نظم در زندگى را به او ياد داد.
بايد چنان تربيت شود كه نه از گرفتن حقش عاجز باشد و نه حقوق ديگران را پايمال كند. البته شالودهى اين صفت در خانه و به دست پدر و مار ريخته مىشود پدر و مادر بايد نسبت به تمام كودكانشان به يك جور رفتار كنند، هيچيك را بر ديگرى مقدم ندارند. بين پسر و دختر و كوچك و بزرگ و زشت و زيبا و خوشفهم و بدفهم فرق نگذارند. حتى در مورد اظهار محبت و علاقه هم با همهى آنان يك جور رفتار كنند. تا حس حسد و كينهتوزى در بينشان بوجود نيايد. و سركش و متجاوز بار نيايند.
اگر كودك ديد در خانهى خودشان كاملاً حقوق افراد مراعات مىشود، مىفهمد كه در اجتماع هم بايد حقوق افراد را محترم شمرد.
اما اگر در خانه هرج و مرج بود و حقوق افراد مراعات نشد، خوى سركشى و تجاوز در كودك تقويت مىشود. اگر كودك در مغازهى نانوايى، يا در موقع سوار شدن به اتوبوس، يا در هنگام رفتن به كلاس و بيرون آمدن از مدرسه، نوبت ديگران را رعايت نكرد و حق سايرين را تضييع نمود و پدر و مادر و يا مربيان ديگر او را در اين عمل تشويق كردند، به آن كودك معصوم خيانت نمودهاند.
زيرا از آغاز كودكى مىپندارد كه زورگويى و تعدى بر ديگران و تقدم بىجهت، يك نوع زرنگى و هنر است. چنين فردى وقتى وارد اجتماع شد يا در رأس كارى قرار گرفت تمام مقصدش كوبيدن و پايمال كردن حقوق ديگران خواهد بود و بغير از نفع شخصى خودش هيچ هدف و منظورى نخواهد داشت.
اين درس تربيتى به طور كامل در خانهى حضرت زهرا اجرا مىشد. به قدرى در اين باره دقت مىشد كه حقوق و نظم را در كوچكترين موارد مراعات مىكردند.
از باب نمونه: على بن ابىطالب عليهالسلام مىفرمايد: روزى پيغمبر اكرم در منزل ما استراحت كرده بود، حسن آب خواست. رسول خدا برخاست قدرى شير دوشي و در ظرفى كرده و دست حسن عليهالسلام داد. حسين از جاى خويش بلند شد خواست كاسهى شير را از دست حسن بگيرد اما پيغمبر اكرم (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) جلو حسين را گرفت و نگذاشت شير را از حسن بگيرد. حضرت زهرا كه اين منظره را تماشا مىكرد عرض كرد: يا رسولاللَّه گويا حسن را بيشتر دوست دارى؟.
پاسخ داد: چنين نيست، بلكه علت دفاع من از حسن اينست كه او حق تقدم دارد و زودتر از حسين تقاضاى آب كرده بايد نوبت را مراعات نمود. (1)
1ـ بحارالانوار ج 43 ص 283.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید