مرد 71 ساله‏اي كه زنش را كشته در علت قتل او ميگويد:ناگهان‏رفتار...نسبت‏به من تغييركرد.بي‏اعتنا شد.يك بار هم مرا پيرمرد غيرقابل تحمل صدا كرد.با اين حرف نشان داد كهدوستم ندارد.دچارسوءظن شدم و با دو ضربه تبر او را كشتم. (1

 
هيچكس نيست كه ناراحتي و گرفتاري و درد دل نداشته باشد.
هر كسي دوست دارد غمخوار و محرم رازي پيدا كند،گرفتاريهاي خويش‏را برايش شرحبدهد.حس ترحمش را تحريك نموده دلش را كباب كند.
و بدينوسيله غمي از دل خودش برداشته آرامش خاطري بدست آورد.ليكن هر سخن جايي وهر نكته مقامي دارد.براي درد دل نيز موقعيت مناسب لازم‏است.در هر جا و هر زمان و با هرشرايطي نبايد شكايت را شروع كرد.
خانمهاييكه نادان و خودخواهند و از رموز معاشرت و آداب شوهرداري‏بي‏اطلاعند آنقدرظرفيت و حوصله ندارند كه مشكلات را تحمل نمايند ودرد دلها را تا موقع مناسب به تاخيربياندازند.هنگامي كه شوهر بيچاره باتن خسته و اعصاب ناراحت وارد منزل ميشود تا دميبياسايد از همان‏ساعت اول با شكايتها و درد دلهاي همسر نادانش مواجه ميشود و از خانهوكاشانه بيزار ميگردد:
مرا با اين بچه‏هاي جوانمرگ شده رها كردي و رفتي،احمدجوانمرگ شده شيشه درب اتاق راشكست.منيژه با پروين دعوا كردند.ازسر و صداي بچه‏ها و مردم،ضعف اعصاب گرفتم،ديوانهشدم.تكليف مرابا اين بچه‏هاي شيطان معلوم كن.آخ از دست‏بهرام.جوان مرگ شدهاصلادرس نميخواند.امروز كارنامه‏اش را از مدرسه فرستادند چند نمره تك‏داشت.حيف از منكه براي اينها زحمت ميكشم.از صبح تا حال بقدري‏كار كردم كه از حال و كار افتادم.كسيبفريادم نميرسد.
اين بچه‏ها هم كه دست‏به سياه و سفيد نميگذارند.كاش اصلا بچه‏نداشتم.راستي امروزخواهرت آمد اينجا.نميدانم چرا با من سر دعواداشت،خيال ميكرد ارث پدرش را خورده‏ام.امان از دست مادرت،رفته‏اينطرف و آنطرف پشت‏سرم بدگويي كرده.من از دست اينها بهتنگ‏آمده‏ام.حيف از من كه در يك چنين خانه‏اي زندگي ميكنم.واي دستم راببين رفتم غذابپزم كارد آشپزخانه دستم را بريد.راستي ديروز رفتم مجلس‏عروسي سهراب.كاش اصلا نرفتهبودم.آبرويم پاك رفت.خانم حسن آقا آمده بود با چه سر و وضع و لباسهايي!!خدا بخت وشانس بدهد.مردم‏چقدر زنهايشان را دوست دارند.چه لباسهايي برايش خريده بود.
اينها را ميگويند شوهر.وقتي وارد مجلس شد همه باو احترام‏كردند.بله مردم فقط به لباسنگاه ميكنند.آخر چي چي من از او كمتره كه‏بايد اينقدر افاده كند.بله بخت و اقبال دارهشوهرش دوستش ميداره،مثل‏تو نيست.من كه ديگر نميتوانم در خانه خراب شده براي تو وبچه‏هايت‏جان بكنم هر فكري داري بكن.
خانم محترم،اين رسم شوهرداري نيست.تو خيال ميكني شوهرت‏براي تفريح و خوشگذرانياز خانه بيرون رفته است.براي كسب و كار وتهيه روزي خارج شده است.از صبح تا حال باصدها گرفتاري مواجه بوده‏كه تو تاب تحمل يكي از آنها را نداري.از گرفتاريهاي اداري ياكسبي اواطلاع نداري.نميداني با چه اشخاص بدجنس و حيله باز و موذي برخوردنموده و چهعقده‏هايي در روحش گذاشته‏اند.از روح پژمرده و اعصاب‏خسته او خبر نداري.اكنون كه ازگرفتاريهاي خارج فرار كرده و به خانه‏پناه آورده شايد دمي استراحت كند،به جاي آنكه غمياز دلش بر داري‏هنوز نرسيده در شكايت و نق نق را باز ميكني.آخر اين بدبخت چكند كه‏مردشده،در خارج منزل با آن همه گرفتاريها مواجه است در خانه هم باشكايتها و ايرادها وبهانه‏جوئي‏هاي تو مواجه ميشود.انصاف خوب است.
قدري هم به فكر او باش.در اين حال جز اين چاره‏اي ندارد كه يا داد وفرياد راه بيندازد تا ازشكايتهاي بيجا و زخم زبانهاي تو نجات پيدا كند يااز خانه فرار كند و به يك قهوه‏خانه يامهمانخانه يا سينما يا جاي ديگرپناهنده شود.يا واله و سرگردان در خيابانها پرسه بزند. خانمگرامي،براي رضاي خدا و براي حفظ شوهر و خانواده‏ات‏از اين شكايتها و نق و نق‏هاي بيجادست‏بردار،زيرك و دانا باش‏وقت‏شناس باش.اگر هم واقعا درد دل داري قدري صبر كن تاشوهرت‏استراحت كند،اعصابش راحت‏شود.آنگاه كه سر حال آمد.و موقعيت‏مناسبي پيدا شدميتواني مطالب لازم و ضروري را به عنوان مشورت نه‏اعتراض،با او در ميان بگذاري و درصدد چاره جويي بر آييد.اما اگر به‏شوهر و خانواده‏ات علاقه داري از ذكر وقايع و حوادثجزئي و غيرضروري بهر حال خودداري كن.و با نق نق‏هاي دائمي اعصاب شوهرت راخستهنكن.بگذار به كار خود برسد.او هم به قدر كافي گرفتاري دارد.به‏داستان زير توجه فرماييد:
خانمي به نام...ميگويد:من از اول زن نق نقويي بودم.هر روزنق نق‏هاي من بيشتر و شديدترمي‏شد.تا آنجا كه پس از هشت‏سال زندگي‏مشترك با...چند جمله بود كه تقريبا هر شب بااندكي تغيير بين ما رد وبدل مي‏شد.آن هم از وقتي كه شوهرم وارد خانه مي‏شد تا وقتي شامبخوردو توي رختخواب برود:واي خسته شدم.پدرم در آمد.چرا؟از بس كاركردم.كارهاي اينخانه بي‏صاحب مانده هم كه تمام نمي‏شود.هر طرفش رابگيري باز يك طرفش روي زميناست.
-آخر اين كارهاي تو چيست كه تمام نمي‏شود؟
-آه چه ميدانم همين كارهاي لعنتي است.آب،جارو،ظرفشويي،رختشويي،غذا پختن،راست وريس كردن اوضاع خانه،تر و خشك كردن‏ بچه‏ها.
-عزيزم اين كارها كه تو ميگويي همه جا هست توي همه خانه‏ها همه زنها اين كارها راميكنند.تو چرا سر من منت ميگذاري؟
-واي منت،چه منتي؟جانم به لب رسيده پدرم در آمده تو چه‏مي‏فهمي؟همين ميروي وپشت ميز اداره مي‏نشيني و پول ميگيري و مي‏آيي‏خانه.ديگر چه ميداني خانه چطور مرتبشده چطور نظافت‏شده؟
-اي واي خانم جان بس كن.
-خوب بله آقا حوصله شنيدنش را هم نداري.من پدرم در آمده‏مريض شده‏ام دارم مي‏ميرم.
-عزيزم مريض شده‏اي برو دكتر.
-با كدام پول؟
-اي ناشكر اين همه پول از من ميگيري باز هم...
-كدام پول،چه پولي؟همه‏اش خرج زندگيت ميشود.آن هم چه‏زندگي همه‏اش پر از بدهكاري،قسطهاي عقب افتاده.امروز مجبور شدم‏از كسبه سر محله نسيه كنم.
و بعد شوهر بيچاره‏ام وقتي از اين همه نق نق جانش به لب مي‏آمدلحاف را روي سرشمي‏كشيد و مي‏خوابيد.مادرم غالبا در جريان زندگي مابود و بارها مرا نصيحت ميكرد كهدست از اين نق نق‏ها بردارم.و من گوش‏نميدادم تا يك روز وقتي شوهرم سر كار رفته بود بهمن گفت:هر چه‏نصيحت كردم گوش ندادي حالا بكش كه سزايت همين است.شوهرت...
من مثل ديوانه از جا پريدم.نه باور نمي‏كنم.
بسيار خوب حالا كه باور نمي‏كني تحقيق كن تا بداني.تا ساعت‏دو بعد از ظهر كه شوهرم...ازسر كار بيايد خونم خونم را مي‏خورد.وقتي‏آمد اول با عصبانيت‏بعدا با گريه موضوع را در ميانگذاشتم.گفت:ميداني تو زندگي را براي من كوفت ميكردي.هيچوقت فكر نمي‏كردي كهمن‏روزي دو سرويس كار ميكنم تا چرخ زندگيمان بگردد.شب خسته و كوفته‏به خانه مي‏آيم،حوصله نق نق ندارم،آن قدر خسته هستم كه تو ديگر حق‏نداري با حرف زدن از كارهاي خانهمرا از زندگي بيزار كني.ولي تو اين‏كار را ميكردي و هنوز هم ميكني.واقعا مرا از زندگي بيزاركرده‏اي.گاهي‏فكر كرده‏ام كه اگر صاحب بچه نبوديم بهتر بود از هم جدا شويم.از اين‏جهتتصميم گرفته‏ام در جايي آرامش پيدا كنم و پيدا كردم.
-من درست‏شش ماه زحمت كشيدم تا مجددا شوهرم را به زندگي‏علاقه‏مند كنم ولي اينبرايم تجربه‏اي شد كه ديگر شوهرم را كه در خارج‏به اندازه كافي خسته مي‏شود در خانه باشرح ملال خودم خسته‏تر نكنم.
حالا فهميده‏ام كه خانه جاي استراحت مرد است نه جاي عذاب (11)
پيغمبر اسلام صلي الله عليه و آله فرمود:هر زنيكه به وسيله زبان‏شوهرش را اذيت كند نمازهاو ساير اعمالش قبول نميشود،و لو هر روزروزه باشد و شبها را براي تهجد و عبادت برخيزد،وبنده‏هايي آزاد كند وثروتش را در راه خدا انفاق نمايد.زنيكه بد زبان باشد وبدينوسيله‏شوهرش را بيازارد نخستين كسي است كه داخل دوزخ ميشود. (12)
رسول خدا فرمود:هر زنيكه شوهرش را در دنيا اذيت كندحور العين به او ميگويند:خدا ترابكشد.شوهرت را اذيت نكن.اين مرد ازشما نيست و لياقت او را نداريد بزودي از شما مفارقتنموده به سوي ماميآيد. (13)
نميدانم منظور خانمها از اين غرغرها چيست؟اگر ميخواهند توجه‏شوهر را جلب نمودهخودشان را محبوب و زحمتكش و خيرخواه جلوه‏دهند،مطمئن باشند كه نتيجه معكوسخواهند گرفت.نه تنها محبوبيتي پيدانميكنند بلكه مبغوض شوهر واقع خواهند شد.و اگرمنظورشان اينست كه‏اعصاب شوهرشان را ناراحت كنند تا از كار و زندگي سير شود وبه‏بيماريهاي اعصاب مبتلا گردد و از خانه فرار كند و براي تخدير اعصاب به‏اعتيادهايخطرناك گرفتار شود و به مراكز فساد قدم بگذارد و بالاخره‏دق كش شود البته بدانند كهموفقيت و پيروزي آنها حتمي است.
خانم محترم،اگر به شوهر و زندگي علاقه داري از اين رفتار زشت‏و غير عقلائي دست‏بردار.آيااحتمال نميدهي كه شكايتهاي بيجاي توباعث قتل و جنايتي شود يا كانون خانوادگي شما رامتلاشي سازد؟به‏داستان زير توجه كن:
«وقتي...به خانه آمد همسرش در حاليكه دختر سه ساله‏اش را دربغل داشت‏به شوهرش گفت:دو نفر از همكاران او به منزل آمده ناسزاگفتند.مرد سخت ناراحت‏شد و در اثر جنون آنيچاقويش را در شكم‏فرزند خردسالش فرو كرد و به قتل رسيد.مرد به چهار سال زندانمحكوم‏شد. (14) »
يك پزشك در دادگاه ميگويد:«در تمام مدت زندگي ما،همسرم‏حتي يكبار رفتاري كه شايستهيك زن خوب و كدبانو است نداشت.خانه‏ما هميشه نامرتب و درهم است.فريادها وبهانه‏جوئيها و دشنامهاي زننده‏او مرا بستوه آورده است.آنگاه حاضر ميشود با پرداخت پنجاههزار تومان پول از شر او خلاص شود.و با خوشحالي ميگويد راستش را بخواهيد اگرتمامثروت و حتي مدرك پزشكي‏ام را ميخواست ميدادم تا زودتر خلاص‏شوم.»

 
1-اطلاعات 20 اسفند 1348 شماره 13140.
2-سوره روم:21.
3-مستدرك ج 2 ص 532.
4-بحار ج 103 ص 235.
5-بحار ج 74 ص 181.
6-مستدرك ج 3 ص 551.
7-بحار ج 103 ص 253.
8-مستدرك ج 2 ص 551.
9-اطلاعات 14 ارديبهشت 1351.شماره 13787.
10-اطلاعات اول آذر ماه 1350 شماره 13652.
11-مجله اطلاعات هفتگي شماره مخصوص نوروز سال 1352.
12-بحار ج 76 ص 363.
13-محجة البيضاء ج 2 ص 72.
14-اطلاعات 27 آبان 1350 شماره 13651.
15-اطلاعات 13 ديماه 1350 شماره 13689.