درست است كه كارهاي خانهداري بر عهده زنها است و در اين باره حرفي ندارند،ليكن بايدتوجه داشت كه اداره يك منزل كار آساني نيست.
يك بانوي خانه دار اگر شبانه روز هم در منزل كار كند باز هم مقداري از كارها لنگ ميماند.مخصوصا در مواقع غير عادي مانندمهمانداري كارها روي هم متراكم ميگردند و كدبانوي خانه را خسته و وامانده ميسازند.زن در انجام كارهاي خانه حرفي ندارد ليكن از شوهرش انتظار دارد كه گاه گاه او را كمك كند و دستي به بالش بگيرد.
وقتي مرد وارد خانه ميشود و ميبيند كارها از چپ و راستهمسرش را احاطه نموده اندسزاوار نيستبرود در گوشهاي استراحت كند و انتظار داشته باشد فورا چاي و ناهار حاضرشود.بلكه مقتضايمحبت و صفاي خانوادگي اينست كه در چنين مواقع به ياريهمسرشبشتابد و هر كاري را كه از عهده اش ساخته است انجام دهد.
زن اين عمل را دليل صفا و محبت ميشمارد و به خانه و زندگي علاقه مند ميگردد.
مردانگي به اين نيست كه وقتي وارد خانه شد دستبه سياه و سفيدنگذارد و فقط امر و نهي كند.خانه ستاد فرماندهي نيست بلكه كانون صفا و محبت و محل همكاري و تشريك مساعياست.پيش خود نگو:اگر درمنزل كار كنم از ابهت و جلالم كاسته ميشود و موقعيتم متزلزلميگردد.
ابدا چنين نيست بلكه در نظر همسرت مردي با صفا و در نظر ديگران دلسوز و مهربانمعرفي ميشوي.
پيغمبر اسلام (ص) با آن عظمت و جلالش در منزل كار ميكرد (12) .
عايشه همسر پيغمبر ميگويد:وقتي خلوت ميشد رسول خدا لباسش را ميدوخت و كفشش را وصله ميكرد و مانند ساير مردها در منزلكار ميكرد (13) .
و همچنين علي بن ابيطالب و ساير امامها (ع) در امور خانهداري بههمسرانشان كمكميكردند.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید