ميوه باغ پاكى
عبداللّه مبارك انسانى حكيم، فرزانه، دانشمند و عارف بود، در ايام جوانى جهتباغدارى و باغبانى به استخدام يك باغدار درآمد.صاحب باغ در فصل انارتعدادى مهمان به باغ آورد، فرياد زد مبارك انار بياور، مبارك سبدى انارآورد، انارها ترش بود، صاحب باغ گفت انار شيرين بياور، آورد باز هم ترشبود، گفت مبارك مگر نگفتم انار شيرين بياور، در اين مدت شش ماهى كه در اينباغى خبر ندارى انار شيرين از كدامين درخت است ؟! گفت : نه خبر ندارم. گفت: چرا ؟ جواب داد : روزى كه با هم قراداد بستيم قرار باغبانى بستيم نه باغخورى، من از وضع ميوه هاى اين باغ در جهت شيرينى و ترشى خبر ندارم!!آرىنطفه پاك، رحم پاك، مادر پاك، تربيت پاك حافظ مال مى سازد نه مال مردمخور، باغبان بوجود مى آورد نه باغ خور.

مادر علت بدبختى من شد
نوشتهاند جوانى محكوم به اعدام شد، از او خواستند اگر وصيت دارد بنويسد، گفت :وصيت ندارم، ولى بسيار مايلم در اين لحظات آخر عمر مادرم را ببينم.مادرشرا آوردند، هنگام وداع مادر زبان و لب مادر را چنان گاز گرفت كه مادر ازشدت درد ضعف كرد، به او حمله كردند كه ستمگر ظالم اين چه كارى بود كردى؟گفت : ستمگر ظالم اين مادر است، اين دار اعدام من برپاشده مادر است، آنروزى كه كودك بودم از همسايه يك عدد تخم مرغ دزديدم مرا تشويق كرد تاشتردزد شدم، و سپس قاتل از آب درآمدم!آرى بهشت زير پاى مـادر، و دلال وواسـطه عـذاب قـيامت هـم تا اندازه اى مادر است.على (عليه السلام) پس ازحضرت زهرا (عليها السلام) به برادرش عقيل كه آگاه به انساب عرب بود فرمود:اُنْظُرْ اِمْرَأَةً قَدْ وَلَدَتْهَا الْفُحُولَةُ الْعَرَبُ.براى منزنى انتخاب كن كه از مادران شجاع عرب به دنيا آمده باشد.عقيل پس از مدتىبه حضرت عرضه داشت :تَزَوَّجْ فاطِمَةَ الْكـِلابِيَّةَ، لَيْسَ فِىالْعَرَبِ اَشْجَعُ مِنْ آبائِها.با فاطمه كلابيه ازدواج كن، كه در عربشجاع تر از پدران او نيست.حضرت او را به همسرى انتخاب كرد. نتيجه آنازدواج چهار پسر رشيد، شجاع، باصلابت، مؤمن چون قمر بنى هاشم و برادرانششد.اميرالمؤمنين پس از شهادت مالك اشتر بر فراز منبر مسجد كوفه فرمود:مادران را نمى يابم كه فرزندى همانند مالك بياورند، مالك چه مالكى ؟ اگركوه بود كوهى استوار، اگر سنگ سنگى باصلابت، مالك براى من همانند من براىپيامبر بود!