تنبيه همان مجازات مخرب است
به نظر ميرسد تنبيه، عاملي است كه مانع از تكرار يك رفتار ناخواسته مي شود. از نظر تئوري، تنبيه بايد يك رفتار نامناسب را كاملا سركوب كند اما به ندرت چنين نتيجه اي حاصل مي شود. پدر و مادر بايد به خاطر داشته باشند كه تنبيه (مخصوصا تنبيه بدني) با انضباط فرق دارد. تربيت كردن كودكان هميشه بر تنبيه آنها اولويت دارد، زيرا كودكان هنوز دارند ياد مي گيرند و رشد مي كنند و اين حق را دارند كه با آنها به خوبي رفتار شود تا بهتر شوند.

بين تنبيه بدني در دوران كودكي و پرخاشگري و رفتارهاي ضد اجتماعي در سال هاي بعد، ارتباط مستقيم وجود دارد. 

تنبيه بدني
تنبيه بدني، مجازات جسمي كسي است كه خطايي از او سر زده. بيشتر والدين براي تنبيه بدني به كودك خود سيلي ميزنند! عده اي ديگر نيز بازو، دست يا پاي كودك را مورد ضرب و شتم قرار مي دهند! به ندرت اتفاق ميافتد كه والدين، از شيوه ديگري براي تنبيه بدني كودكان استفاده كنند. امروزه بين تنبيه بدني و آنچه ما آن را آسيب رساندن به كودكان ميناميم، به اندازه يک مو فاصله است. مثلا كودكان در گذشته با كمربند يا شاخه درخت تنبيه بدني مي شدند اما امروزه چنين رفتارهايي كاملا ناشايست تلقي شده و محكوم هستند. والديني كه از تنبيه بدني استفاده مي كنند، معتقدند كه دارند به كودكان خود آموزش مي دهند. اين بدرفتاري، درد و رنج كودك را به همراه دارد و بايد از آن اجتناب كرد. والديني كه از تنبيه بدني استفاده نمي كنند، مي گويند تنبيه بدني هيچ ربطي به آموزش انضباط و مسئوليت پذيري به كودكان ندارد و فقط اين پيغام را به آنها منتقل مي كند كه آسيب رساندن و كتك زدن ديگران، اشكالي ندارد! بسياري از مطالعات دانشگاهي نشان داده اند بين تنبيه بدني در دوران كودكي و پرخاشگري و رفتارهاي ضد اجتماعي كودكان، ارتباط وجود دارد.
انضباط دربرگيرنده درسي است كه به كودكان كمك مي كند بفهمند رفتارهاي درست كدام هستند و چرا در جامعه پذيرفته شده اند. 

تنبيه در مقابل انضباط
تنبيه چه از نوع بدني و چه غير بدني، به كودكان ياد مي دهد كه اگر قانون شكني كنند، بايد منتظر عواقب سخت آن نيز باشند. تنبيه لزوما ضرورت و اهميت وجود قانون و نحوه سازگاري افراد را با آن به كودكان نمي آموزد. تنبيه همچنين به كودكان ياد نمي دهد كه مسئوليت پذير باشند يا به طرز فكر، نيازها و تجارب ديگران توجه كنند. از سوي ديگر، انضباط دربرگيرنده درسي است كه به كودكان كمك مي كند بفهمند رفتارهاي درست كدام هستند و چرا در جامعه پذيرفته شده اند. تربيت كودكان، ابزاري براي اين است كه ياد بگيرند آدمهاي خوبي باشند.

تاثير تنبيه
متاسفانه تنبيه، براي آن كه كودكان را از رفتارهاي بد منصرف كند، آنها را مي ترساند. كودكان مي ترسند به اسم تنبيه، متعلقات، امكانات و حتي سلامت و امنيت خود را از دست بدهند. آنها درك نمي كنند چرا رفتارشان اشتباه بوده يا اين رفتار چگونه بر ديگران تاثير منفي داشته است. در حالي كه برعكس، تاثير تنبيه بر كودكان، بايد براي افزايش حس مسئوليت پذيري، اعتماد به نفس و توانايي تميز دادن رفتار خوب از بد باشد. تنبيه يا تحميل شرايط ناخوشايند، براي كسي است كه كار اشتباهي انجام داده باشد و مي تواندخيلي از پدرها و مادرها را وسوسه كند. وقتي داغ هستيد، به آساني ممكن است تصميم بگيريد كاري كنيد كه كودك از كرده خود پشيمان شود. با اين وجود تنبيه جز اينکه به کودک ياد بدهد صدمه زدن به ديگران اشكالي ندارد، هيچ خاصيت ديگري ندارد. والدين درعوض بايد براي تربيت كودكان خود، تلاش كنند تا آنها بتوانند خودشان و موقعيت شان را بهتر كنند. كودكاني كه درست تربيت مي شوند، اعضاي شاد، سالم و سودمند يک خانواده و يک جامعه خواهند بود.