چگونه رفتارهاي نادرست كودكان را اصلاح كنيم اگر كودك شما روي ديوار اتاق نشيمن راخط خطي كرده است، فرستادن او به اتاقش جواب نمي دهد. بهتر است يك پارچه مرطوب به او بدهيد و بگوييد كه ديوار را تميز كند دفعه بعد كه فرزندتان شما را عصباني مي كند، او را تنبيه نكنيد. از روش خاتمه بخشيدن و فراموش كردن از موضوع استفاده كنيد كه به شما فرصت تنفس و آرام شدن مي دهد. اين روشي مطمئن و راحت است و شامل هيچ نوع تنبيهي نمي شود. متخصصان ، انواع مختلفي از خاتمه بخشيدن به اين گونه موارد را بازگو مي كنند. روش خاتمه بخشيدن فقط يك راه براي تغيير رفتار است و در مورد بعضي از موارد رفتارهاي ناهنجار بهتر از موارد ديگر عمل مي كند. اين روش بيشترين تأثير را در جلوگيري از رفتارهاي غيرقابل قبول دارد و پاداش دادن براي رفتارهاي خوب بسيار بهتر از روش خاتمه بخشيدن عمل مي كند، چيزي كه آنها آرزويش را دارند. وقتي دخترتان دارد به خواهر كوچكترش كمك مي كند نوازش كردن او تاكتيك مناسب تري است تا اين كه وقتي رفتار نامناسبي دارد او را از موضوع دور كنيد.
 
اما هنوز مواقعي وجود دارد كه روش خاتمه بخشيدن بسيار خوب عمل مي كند. در اينجا تكنيكهاي امتحان شده در سنين مختلف را ارائه مي دهيم:
3 تا 6سالگي: براي خردسالان كنترل خودشان بسيار سخت است و خيلي سريع اقدام به زدن و هل دادن مي كنند و حاضر به گوش كردن نيستند. سعي كنيد با كلمات ساده احساس كودك ديگر را باز گو كنيد و بگوييد كه چرا هل دادن يا زدن كودكي او را ناراحت مي كند. همانطور كه صحبت مي كنيد سر يا پشت او را نوازش كنيد. اگر زدن ادامه پيدا كرد، كودكتان را بغل كرده و از آنجا دور كنيد. در يك مكان ساكت بنشينيد و او را سخت در آغوش بگيريد. او را تا وقتي كه احساس كنيد آمادگي شركت در جمع را دارد در آغوش نگه داريد، اين روشها در مورد كودكان كم سن و سال تر بسيار خوب عمل مي كند چرا كه پدر و مادر از نظر فيزيكي نزديك كودكشان مي مانند و همزمان با آن به كودك اين فرصت را مي دهند كه در مورد رفتارش فكر كند.
اگر اتاق كودك آشفته باشد، فرستادن او به اتاقش بي تأثير خواهد بود چراكه او خود را با آن وسايل سرگرم خواهد كرد.
? تا ? سالگي: پيش دبستانيها شروع به مزه مزه كردن استقلال مي كنند و عاشق «نه» گفتن هستند،اين نه گفتن روشي است براي امتحان كردن محدوديتهايشان، براي چنين رفتارهايي استفاده از روش «خاتمه بخشيدن انعكاسي» را پيشنهاد مي کنيم، ابتدا فرزندتان را از صحنه بدرفتاري دور كنيد، سپس از او بخواهيد در مورد رفتارش فكر كند، موضوع مورد نظر اين است كه كودكان را تشويق كنيد در مورد قوانيني كه شكسته تأمل كند. قانون اصلي چنين روشي اين است كه براي هر يك سال زندگي، يك دقيقه مهلت بدهيد، بنابراين براي يك كودك ? ساله، زمان ? دقيقه مناسب است و براي يك كودك ?? ساله، ?? دقيقه فرصت تأمل و خاتمه بخشيدن به موضوع، به خوبي عمل مي كند. وقتي زمان دست كشيدن از موضوع تمام شد با چنين سؤالي كه: «آيا حالا آماده هستي اسباب بازيهايت را جمع كني؟» به آن رفتار برگرديد. اگر آماده نبود او را در همان موقعيت بگذاريد تا وقتي كه آماده شود. اگر كودك شما بدون هيچ رودربايستي از رفتن به اتاقش سر باز مي زند، به او بگوييد: «بسيار خوب، من خودم مي روم زيرا من ناراحت هستم و احتياج به آرام شدن دارم.»
6 تا10سالگي: پيدا كردن يك تكنيك براي فرزندان بزرگتر، بسيار سخت تر است. مرحله اول شروع به اخطار دادن به هنگام بدرفتاري است. اگر اين بدرفتاري ادامه يافت او را به اتاقش يا سر درسش بفرستيد(جايي كه بيشتر خاصيت تنبيهي داشته باشد تا تشويقي) وقتي او آنجا است به او اجازه خوردن يا اجازه تلفني صحبت كردن با دوستانش را هم ندهيد.او بايد به اين زمان به عنوان فرصتي براي تأمل كردن در مورد رفتارش بنگرد. اين تكنيك در مورد رفتارهايي از قبيل دعوا بين خواهر و برادر يا حتي سر ميز شام سرو صدا كردن يا در رفتارهاي جمعي، بسيار خوب عمل مي كند، همچنين فرزندان بزرگتر مهارت بياني خوبي دارند و به دلايل گوش مي كنند. روش صحبت كردن در مورد آن «براي آنها به خوبي عمل مي كند» اگر پسر شما پاسخ مادرش را با بي ادبي مي دهد برايش توضيح دهيد كه او نمي تواند اين كار را انجام بدهد و اضافه كنيد: «بيا برويم قدم بزنيم و در موردش صحبت كنيم.» اين به شما فرصت عبور دادن پيامتان (گستاخي و بي ادبي كردن مجاز نيست) را مي دهد، به جاي فرستادن كودكتان براي نشستن روي صندلي به عنوان يك تنبيه، بهتر است او را بغل كرده، صحبت كنيد و فاصله فيزيكي تان را كاهش دهيد.
مراقب باشيد که در دور کردن او از مکان ترس از مواردي مثل تاريکي، تنهايي يا... را ايجاد نکنيد.
راههايي براي موفقيت در روش دست كشيدن از موضوع
به خاطر داشته باشيد كه اين روش درمان كامل نيست. براي مؤثر بودن بايد بدانيد كه در چه مواقعي اين روش بهتر عمل مي كند.
از اين روش عاقلانه استفاده كنيد. اگر براي هر بدرفتاري از آن استفاده كنيد ممكن است كودك شما تمام روز مجبور به نشستن در هال باشد.
وقتي فرزندتان دوباره به جمع خانواده مي پيوندد از هياهو كردن در آن مورد بپرهيزيد . (او را بغل نكرده و نبوسيد) زيرا اين عمل ممكن است چرخه جلب توجه را ايجاد كند كه ما مي خواهيم از آن دوري كنيم.
مراقب لحن كلامتان باشيد. دور كردن كودكتان با لحني عصباني: «همين است كه هست! برو ببينم!»، اين روش را به تنبيه تبديل مي كند. هدف شما بايد بي طرف جلوه كند تا فرزندتان بتواند از اين زمان براي فكر كردن در مورد چگونه تغيير دادن رفتارش استفاده كند و نه به دنبال تلافي كردن باشد.»
واقع نگر باشيد رفتارهاي پوچي را كه نمي توانيد انجام دهيد طرح نكنيد . نگوييد: «اگر به اين كار خاتمه ندهي تمام روز بايد آنجا بماني.» به هر حال بهتر است در پيدا كردن روش مناسب، خوب تأمل كنيد. 

تهيه کننده: کهتري
رهپويان