• آرام باشيد:
وقتي پدر و مادر محيط خانه را با بگو مگو و داد و فرياد تلخ مي‌کنند، روبه‌رو شدن با طلاق از هر وقتي مشکل‌تر است. آرام باشيد و با آرامش از آنها بخواهيد به طور موقت آتش‌بس اعلام کنند و از کشمکش دست بردارند. هر چقدر هم زن و مردي با هم مشکل داشته باشند، به عنوان پدر يا مادر با حفظ آرامش خانه بايد سعي کنند اضطراب حاصل از طلاق را به حداقل برسانند. 

• منصف باشيد:
جانب هيچ طرف را نگيريد. بايد آزادانه پدر و مادر هر دو را دوست داشته باشيد بدون اينکه مورد خشم، ناراحتي يا حسادت طرف ديگر قرار گيريد. منصفانه نيست که با وابستگي به يکي، به ديگري احساس خيانت کنيد يا بار تلخ طلاق را به دوش بکشيد.
کمک گرفتن از مشاور يا متخصص مربوطه مي‌تواند به همه افراد خانواده کمک کند تا اين بار را از دوش فرزندشان بردارند.

• تماس با پدر يا مادرتان را قطع نکنيد:
رفت و آمد ميان دو خانه، به خصوص اگر پدر و مادرتان از هم دور باشند، کار آساني نيست. تماس‌تان را با پدر يا مادرتان که کمتر او را مي‌بينيد، حفظ کنيد. با يک پيام کوتاه يا SMS مانند اينکه «الان به تو فکر مي‌کنم» احساس خوبي مي‌کنيد و هر دو در جريان کارهاي روزمره يکديگر قرار مي‌گيريد.

• هميشه راه چاره‌اي وجود دارد:
از والدين‌تان بخواهيد با هم در مراسم خاصي که براي شخص شما اهميت دارد مانند مسابقاتي که در آن شرکت مي‌کنيد يا جشن مدرسه حضور داشته باشند. امتناع آنها طبيعي است. فکر کنيد تا بتوانيد راه‌حلي پيدا کنيد.

• درباره آينده صحبت کنيد:
بسياري از نوجوانان فکر مي‌کنند طلاق برنامه‌هاي آنها را نقش بر آب مي‌کند و ديگر نمي‌توانند براي آينده برنامه‌ريزي کنند. ساعتي پيدا کنيد و درباره دل‌نگراني‌هاي آينده‌تان با پدر يا مادر يا هر دو آنها صحبت کنيد. نگران اضافه شدن بار مشکلات آنها نباشيد. بهتر است مسايل‌تان را روشن مطرح کنيد تا اينکه در درون‌تان با آنها کلنجار برويد. براي هر مشکلي چاره‌اي وجود دارد. از مشاور بخواهيد شما و والدين‌تان را راهنمايي کند. اگر رويارويي مستقيم با آنها برايتان سخت است، نامه نوشتن هم روش خوبي است.

• زندگي‌تان را بکنيد!
گاهي پدر و مادر آن‌قدر درگير مسايل طلاق هستند که به نظر مي‌رسد فراموش‌تان کرده‌اند. برنامه‌ها و افکارتان را پيگيري کنيد و فعاليت‌هاي عادي که هميشه داشته‌ايد مانند فعاليت‌هاي فوق برنامه مدرسه يا رفت و آمد با دوستان خود را کنار نگذاريد. اگر محيط خانه برايتان قابل تحمل نيست، مدتي نزد يکي از اقوام يا دوستان نزديک خانوادگي زندگي کنيد. با درست غذا خوردن و ورزش مرتب مراقب سلامت خود باشيد.

• در دنيا را به روي خود نبنديد:
اگر احساس غم، ناراحتي يا ناکامي مي‌کنيد، بگذاريد خانواده حمايت‌تان کند. اگر آن‌قدر ناراحت يا مضطرب هستيد که نمي‌توانيد بر فعاليت‌هاي روزمره تمرکز داشته باشيد، از متخصص، مشاور يا يکي از نزديکان‌تان کمک بخواهيد. صحبت کردن با هم‌سن و سالانتان که تجربه طلاق در خانواده را داشته‌اند هم مي‌تواند کمک‌تان کند.

www.salamat.com