وقتي که کودکي عليرغم سعي و کوشش ديگران حاضر نيست وظيفه خود را انجام دهد ، ما بايستي فورا تشخيص دهيم که آيا عدم انجام وظيفه اين کودک ناشي از توقع زياد ماست يا نه؟ چون گاهي شده است که يک کودک غير مسئول را با کودک فوقالعاده کاردان مقايسه ميکنيم.
غير مسئول بودن دائمي کودک در بعضي مواقع ممکن است ناشي از اوضاع و علل خاص باشد. ممکن است کودک غير مسئول فکر کند که پدر و مادرش به برادران و خواهران او توجه بيشتري دارند. او ممکن است از جلب توجه پدر و مادر به خود - که به آن خيلي احتياج دارد - خسته و نااميد شده است و يا اينکه به علت بعضي اشتباهات واقعي يا غير آن خود را مقصر بداند.
ممکن است کودکي در شرايط مخصوص کاملا غير مسئول باشد ولي در وضع ديگر داراي احساس مسئوليت باشد..
صحبت در تنهايي با پدر و مادر ، انجام دادن بعضي کارها از روي تفنن ، ميتواند به ايجاد احساس مسئوليت در کودکان کمک کند . اين امر هم در مورد کودکان خردسال و هم در مورد کودکان بزرگسال صادق است.در اين دوره که ما ان را " دوره اصلاح" مي ناميم اگر متوجه شديم که کودک علاقه زيادي به فعاليتي دارد، بايستي به او فرصت بيشتري داد که در اين دوره اصلاحوقت بيشتري صرف ان کند.
بگذاريد با اين کار کودک احساس کند که شما به توجه به علايق او علاقه زيادي داريد. بگذاريد کودک احساس کند شما حتي وقتي که در خانه نيستيد به فکر او ميباشيد.
بعد بتدريج ميتوانيد با احساس عدم مسئوليت کودکتان مبارزه کرده و به او بياموزيد که چگونه فرد مستقلي باشد.