زمان آموزش از 2 هفته تا 2 ماه طول مى‏كشد و به ندرت ممكن است تا 6 ماه ادامه يابد. حال كه پس از اين مدت، هنوز هم توان كنترل را به دست نياورده، ممكن است به علل ذيل باشد: 

1. فراهم نبودن زمينه‏ها: اگر زمينه‏هاى آموزش كنترل فراهم نباشد، كنترل امكان‏پذير نخواهد بود (ر. ك: ص 141).
2. آموزش نادرست: احتمال دارد شيوه‏ى آموزش شما نادرست بوده و به نكات لازم در اين زمينه توجه نكرده‏ايد. در اين صورت، 4 تا 6 هفته او را رها ساخته، دوباره با آگاهى كامل از چگونگى آموزش (ر. ك: ج 1، ص 17 - 15) آموزش را آغاز كنيد.
پس از آموزش كنترل ادرار، آموزش اين كه شلوارش را خود درآورد، احتمال بازگشت كودك به عقب را كاهش مى‏دهد.
3. ضعف عضلات مثانه: در برخى كودكان، عضلات مثانه (عضلات اسفنكتر) به طور ارثى ضعف دارد و ممكن است اين ضعف تا 3 سالگى هم ادامه يابد. در اين صورت، آموزش امكان‏پذير نخواهد بود؛ پس اگر فرزند شما چنين مشكلى دارد، او را رها ساخته، پس از 5 ماه دوباره آغاز كنيد و اگر مشكل او تا 4 سالگى حل نشد، افزون بر تمرين «كشش مثانه» (ر. ك: ص 160)، به پزشك مراجعه كنيد.
نشانه ضعف عضلات: اگر فاصله ادرارها زمانى كه او را پوشك مى‏كرديد، كم بود و زمانى كه آموزش را آغاز كرده بوديد، با فشردن پاهاى خود به يكديگر هنگام فشار ادرار، بيش از چند ثانيه نمى‏توانست جلو ادرار خود را بگيرد، معنايش اين است كه عضلات مثانه‏اش ضعف دارد.
4. كوچكى مثانه: ممكن است مثانه‏اش كوچك باشد (ر. ك: ص 150 - 147).
5. عفونت مجراى ادرار: يكى از علل عدم كنترل ادرار، عفونت مجراى ادرار است (ر. ك: ص 150 - 147).
6. برخورد نوزادانه با كودك: يكى از علل نپذيرفتن آموزش، برخورد نوزادانه با كودك است. استفاده از شيشه و پستانك، خواباندن در گهواره و رفتارهايى از اين قبيل، باعث مى‏شود كه گمان كند هنوز نوزاد است. اگر اين برخوردها را كاهش دهيد، تمايل بيشترى به پذيرش آموزش نشان خواهد داد.
7. سرگرمى: وقتى كودك به شدت سرگرم و غرق در بازى مى‏شود، به علامتى كه مثانه پس از پر شدن به مغز مى‏فرستد، توجه نمى‏كند و شلوار خود را خيس مى‏كند. در اين موقعيت، پرسيدن از او كه دستشويى دارد يا نه، بى‏فايده است و بايد به طور عملى (البته با آرامش) و با تشويق، او را به سمت دستشويى ببريد.