زن فرعون، یعنی ملکه زمان خود، و ملکه زمان خود قهرا یعنی مرفه ترین زن زمان خود و دارای همه نوع وسایل و امکانات. این زن از همه این وسایل و از همه این تعلقات می گسلد و به عقیده و ایمان خدا می پیوندد. حس می کند که موسی علیه السلام که برای واژگون کردن این بساطی که خودش حداکثر استفاده را از آن می کند آمده، بر حق است. به دعوت موسی ایمان می آورد و از تمام این تعلقات می گسلد. فرعون می فهمد که همسرش به دشمنش ایمان آورده است. او را به بدترین عقوبتها معاقب می کند. فرعون گفت: او نباید به طور عادی اعدام شود و به دار کشیده شود، بعضی گفته اند دستور داد او را در جایی بنشانند و بعد سنگ بسیار بزرگی از بالا روی او پرت کنند تا در زیر سنگ له شود و بعضی نوشته اند دستور داد این زن را با چهار میخ به روی زمین کوبیدند.

در قدیم معمول بود که با ریسمان به دار نمی کشیدند، تنه درختی انتخاب می کردند، بعد در حالی که فرد زنده بود میخ آهنی به بدنش می کوبیدند به طوری که از بدنش وارد آن درخت می شد و او را چهار میخ می کردند و خلاصه به درخت میخکوب می شد. بعد همین طور می ماند و مدتی خون از بدنش می رفت تا وقتی که می مرد.

فرعون دستور داد همسرش را بخوابانند و او را چهار میخ کنند و بعد یک سنگ آسیاب مانندی روی سینه اش بگذارند تا جان بدهد. هیچ یک از اینها تاثیری در وضع روحی این زن نکرد. گفت: خدایا من را از فرعون و از خانه فرعون نجات بده، پروردگارا در نزد خودت در بهشت برای من خانه ای بساز که هم به نعم ظاهری منعم باشم و هم در جوار قرب تو به سر ببرم ( این جنبه معنوی قضیه است )، پروردگارا من از فرعون و از کردارهای فرعون متنفرم، مرا از فرعون و کردارهای فرعون و از این مردم ستمکار نجات بده.

« و ضرب الله مثلا للذین امنوا امرات فرعون اذ قالت رب ابن لی عندک بیتا فی الجنه؛  پروردگارا در جوار مکرمت خودت برای من خانه ای در بهشت بنا کن و مرا از فرعون و کردار پلید او نجات بخش، و مرا از این زمره و گروه ستمکاران نجات بده» (تحریم/ 11). این زن همسر فرعون است ولی کوچکترین گرد و غباری از پلیدی فرعون بر چهره نورانی او نمی نشیند. پس همان طور که همسری آدم خوب در یک زن بد اثر نمی گذارد، همسری یک مرد بد هم روی زن خوب اثر نمی گذارد.