اصلا وحی، خود مدد غيبی است ولی در مقياس اجتماع بشر. آنجا كه ديگر پای علم بشر، پای عقل بشر، پای فعاليت بشر نمیرسد، آنجا كه ديگر پای حس نمیرسد، پای عقل و فكر نمیرسد، خداوند به وسيله يك عده به نام پيامبران، بشر را هدايت و راهنمايی میكند، از غيب مدد میرساند. آنجا كه جای عجز و ناتوانی بشر است، ديگر بشر فعاليت خودش را كرده، است، كار خودش را انجام داده است، ناتوان است و در قدرت او نيست، جای مدد غيبی است.
قرآن درباره پیامبر اکرم میفرمايد: «و اذكروا نعمة الله عليكم اذ كنتم اعداء فالف بين قلوبكم، فاصبحتم بنعمته اخوانا و كنتم علی شفا حفرة من النار فانقذكم منها» (آل عمران/103) ای مردم! اين نعمت خدا را فراموش نكنيد كه شما، يعنی شما مردم، شما بشرها، شما انسانها (نه تنها شما عربها، بلكه همه انسانها) به يك پرتگاه بسيار خطرناكی رسيده بوديد و عنقريب سقوط قطعی میكرديد.
خداوند به وسيله اين پيغمبر شما را نجات داد، به شما آزادی داد، شما را خلاص كرد. اين، مدد غيبی است. و چقدر برای زندگی فردی و اجتماعی انسان، اين ايمان مفيد و نگه دارنده است.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید