1- بیماری ریفلاکس معدی – مری ( GERD):این بیماری شایع ترین اختلال مربوط به مری است وعلامت شایع آن سوزش سردل است که گاهی با ترش کردن وبگشت غذا به داخل دهان همراه است .علل وعوامل مختلفی برای این بیماری وجود دارد ولی دیسترس های روانی شدت علائم را در کسانی که مستعد هستند افزایش می دهد .

2- زخم پیتیک : به زخم های مخاطی ناحیه ی انتهایی معده وابتدایی معده واثنی عشر (دوزادهه ) اطلاق می شود وعلامت غالب آن درد وسوزش ناحیه ی بالای شکم است که معمولاً تا 3 ساعت بعد از غذا رخ می دهد وبا خوردن غذا ارتباط دارد وبا مصرف داروهای ضد اسید معده را کاهش می یابد سایر علائم عبارتند از : تهوع ، استفراغ سوء هاضمه ونهایتاً استفراغ خونی ودفع مدفوع سیاه رنگ ، زخم های پیتیک علل گوناگونی دارند ، ولی مطالعات گسترده  نشان می دهد عوامل روان شناختیدر آسیب پذیرکردن فرد در مقابل این گونه زخم ها نقش عمده ای دارند واین نقش به واسطه  افزایش اسید معده به دنبال استرس ایفا می گردد . همچنین عوامل روانی  - اجتماعی به واسطه کاهش ایمنی فرد زمینه را برای زخم های ناشی از عفونت معده مهیا می سازد .

3- کولیت اولسرایتو : این بیماری نوعی بیماری التهابی روده به خصوص روده بزرگ است وعلامت بارز آن اسهال خونی است . این بیماری در افرادی که اختلال روانی به خصوص صفات وسواس دارند ویا در افرادی که در ابراز خشم خود با مشکل روبرو هستند ، بیشتر دیده می شود .

4- بیماری کرون : نوعی بیماری التهابی روده ، به خصوص روده کوچک است که با اسهال درد شکم وکاهش وزن همراه بوده وسیر مزمن وپرفراز ونشیبی دارد بیماری کرون در افرادی که با اختلالات ترس(پانیک )همراهند بیشتر دیده می شود .

علاوه بر بیماریهای فوق سایر مشکلات گوارشی مرتبط با بیماریهای روان تنس عبارتند از سختی بلع (دیس فاژی) دردهای غیر قلبی قفسه ی سینه به علت اسپاسم مری ،یبوست مزمن ، اسهال مزمن ،اسهال گهگاه ،آرروغ زدن های متوالی به علت بلع هوا ،نفخ واحساس بری شکم ، دردهای مهم شکم ، دردهای مهم شکم ، دردهای مقعهد واحساس دفع ناکامل .


درمان :

چنانچه گفته شد ویژگی های احساس تشویق ، افسردگی واضطراب که به درجات مختلفی در ریشه ی اکثر اختلالات روان تنی وجود دارد و ایندرحالی است که شکایت اولیه بیماران جسمی است وبه ندرت بیماران از اضطراب ، افسردگی وتنش شکایت می کنند .این بیماران قبل از آنکه از روان پزشک کمک بخواهید ،با پزشک عمومی یا داخلی مشورت می کنند .در یک رویکرد درمانی صحیح یابد روانپزشک به جنبه های روانی بیمار بپردازد ومتخصص داخلی به جنبه های جسمانی بیمار توجه نماید وبا همکاری آنها ضمن بهبود وضعیت جسمانی بیمار به روان درمانی بیمار نیز پرداخته شود . در حمله ی حاد بیماری ،پزشک داخلی با درمان طبی ،نقش اولیه دارد و روان پزشک وظیفه ی اطمینان بخشی وحمایتی خواهد داشت ودر مراحل مزمن ، برعکس ،روان پزشک نقش اولیه خواهد داشت .

بدیهی است اقدامات روانپزشک به جز اطمینان بخشی ، تعدیل محیط وایجاد امکان بروز هیجانات وسازماندهی مجدد شخصیت بیمار نیز هست ودر این راستا خانواده واطرافیان بیمار نیز می توانند با نظر پزشک معالج ایفای نقش نمایند .


از جمله روش های دیگر مورد استفاده روان پزشکان عبارتنداز:

1- روان درمانی گروهی وخانواده درمانی .

2- استفاده از تکنیک های آرمیدگی (relaxation)که در این روش به بیماران یاد داده  می شود تا به استراحت درآوردن بخشی از عضلات بدن ،ایجاد آرامش نمایند .

3- هیپنوتیزم

4-بیوفیدبک (کنترلواکنش های فیزیولوژیک وغیر ارادی بدن نظیر ضربان قلب وانقباض عروق با یادگیری به روش شرطی کردن .

5-دارودرمانی

نکته ای که در روند درمان این گونه بیماران به کرات به چشم می خورد ،کاهش انگیزه های آنها برای ادامه ی درمان وعدم همکاری آنها ونهایتاً قطع درمان است ودراین خصوص اعتماد بیمار به تیم درمانگر از اهمیت بالایی برخوردار است .این مشکل در زمان توصیه به تغییر رفتار یا ترک عادات غلط بیشتر نمایان می شود .

سالمندان و بیمارانی که به دلیل مشکلات جسمی ـ حرکتی قادر به فعالیت های معمول نیستند و ناچارند به مدتی طولانی در وضعیتی ثابت و بی حرکت قرار داشته باشند با زخم هایی به مدتی طولانی در وضعیتی ثابت و بی حرکت قرار داشته باشند با زخم هایی در سطح بدن مواجه می شوند که اصطلاحاً زخم بستر و یا زخم های فشاری نامیده می شوند.