تا دیدم چنین است خودم را انداختم، گفتم ببینم این مرد که بود که چنین مقامی در نزد خدا داشت. وقتی که رفتم، دیدم حسین بن علی علیه السلام است.

در شب عاشورا هم می گوید: این شب را من دوست دارم که به پیشگاه خدای خودم راز و نیاز کنم، مناجات کنم، دعا کنم، تضرع کنم، ابتهال کنم و شب آخر عمر خودم قرار بدهم. با اینکه تمام احوال او در واقع نماز است، در عین حال مراتب و مراحل فرق می کند.

نمازی که او در روز عاشورا خواند آیا جن و انس یک چنین نمازی خوانده اند؟! آنقدر حقیقت، آنقدر معنویت! ذکر او را و رکوع او را و سجود او را (دیگران داشته اند؟!) او تا دم آخر هم در حال نماز بود، آن وقتی که آخرین مقاومتش هم تمام شد.

آخرین مقاومت کی بود؟ یک تیر می آید به سینه مبارکش، دیگر از روی اسب به روی زمین می افتد. در حالی که دارد می افتد، از او می شنوند که می گوید:

بسم الله و بالله و علی ملة رسول الله رضا بقضائک و تسلیما لامرک لامعبود سواک یا غیاث المستغیثین.