«و یجعل لکم نورا تمشون به؛ و قرار میدهد برای شما نوری که در پرتو آن نور رفتار کنید و راه بروید»، «و یغفرلکم» گفته ایم که مفهوم اصلی غفران پوشش یا به یک اعتبار جبران است. اصل مغفرت، اصلی است که شامل حال همه افراد انسان باید شود یعنی کسریها و نقصهایی که در وجود شما هست و بوده است. خدای متعال روی آنها را می پوشاند، مثل شی ء شکسته ای که از نو آن را ترمیم کنند و مثل دیوار که یک خرابی پیدا کرده، بعد یک استاد بنا می آید جایش را پر می کند و رویش را می پوشاند به گونه ای که مانند اول می شود. «و یغفر لکم» که خلاصه اش این است: شما را مانند اول سالم و پاک می گردانیم. «و الله غفور» ذات مقدس پروردگار آمرزنده است، غفور است، پوشاننده است «رحیم» مهربان است (حدید/28).

اجرهای متعدد برای اهل ایمان :

قرآن کریم مطلبی دارد درباره اهل کتاب، یهودی ها و مسیحی هایی که در آن زمان بودند که آنها اگر به خاتم انبیاء ایمان بیاورند دارای دو اجر خواهند بود. قهری هم هست، باید هم دارای دو اجر باشند، برای اینکه آنها در ابتدا و در آن وقت وظیفه و تکلیفشان همین بود مثلا به عیسی علیه السلام ایمان آوردند چون ایمانشان ایمان صحیح بوده، اجری داشتند، بعد که پیامبر اکرم ظهور می فرماید و به ایشان ایمان می آورند این ایمان دومشان برای آنها اجر ثانوی ایجاد می کند. در آیه ای دارد که به اهل کتاب بگو که اگر ایمان بیاورند دو اجر خواهند داشت، این سؤال برایشان بود که آیا برای ما مزید اجری هست؟ قرآن فرمود («اولئک یؤتون اجرهم مرتین؛ دوبار پاداش داده می شوند» قصص/54) البته اینچنین است. این موضوع بعد مسأله ای به وجود آورده بود. آن اهل کتابی که مسلمان می شدند به مسلمین می گفتند ما بر شما برتری داریم برای اینکه ما مثل کسی هستیم که دوبار متولد شده باشد، دوبار تشریف ایمان پیدا کرده ایم: یک بار ایمان به پیغمبر خودمان، بار دیگر به پیغمبر اسلام، ولی شما چون مشرک بوده اید و ایمان آورده اید، یک بار وارد حوزه ایمان شده اید، ما دارای دو اجر هستیم، شما صاحب یک اجر. این برای مسلمین سؤالی ایجاد کرده بود که آیا این فضیلتی است برای اهل کتاب نسبت به مسلمین اصلی یا نه؟ قرآن جواب می دهد که شما از این نظر که دوبار وارد ایمان شده باشید (یک بار ایمان به پیغمبری، بعد به این پیغمبر) مانند آنها نیستید، ولی ایمان در جهت قوس صعودی و در جهت اعتلاء، خودش درجات و مراتب دارد. شما از ایمانی وارد ایمان دیگر بشوید و از ایمانی وارد ایمان دیگر ولی در طول ایمان، به پیغمبر آخرالزمان، خودش یک امر صاحب درجات است. در واقع قرآن می خواهد بگوید شما می توانید اجر ده ایمان را پیدا کنید و اجر صد ایمان را پیدا کنید ولی به شرط اینکه این مراحل و مراتب ایمان را یکی بعد از دیگری طی کنید و به هر مرحله ای بالا بروید، که به فضلی و رحمتی جدید از پروردگار دست می یابید. پس، از این جهت ناراحت نباشید که ما در وضعی قرار گرفته ایم که فقط یک اجر و یک رحمت شامل حال ما می شود، نه، شما درجات و مراحل و مراتب ایمان را طی کنید تا دائما به فضلی بعد از فضلی و به رحمتی بعد از رحمتی برسید. این است که می فرماید: «لئلا یعلم اهل الکتاب الا یقدرون علی شی ء من فضل الله» تا اهل کتاب گمان نبرند (علم در اینجا به معنی زعم است)، اعتقاد نکنند و خیال نکنند - مخاطب خود پیغمبر اکرم است - که مؤمنین و مسلمانان، دیگر بر فضل و رحمت پررودگار دست نمی یابند (یعنی یک بار که ایمان آوردند کار تمام شده، نه، بدانند که در جهت صعودی هر چه بالا بروند باز جا دارد) «و ان الفضل بید الله» و اینکه فضل به دست خداست و به هر که بخواهد می دهد و خدا صاحب فضل عظیم است (حدید/29).